Commodore VIC-20
Pierwszy rynkowy sukces firmy Commodore - następca komputera P.E.T. czyli VIC-20 wspominam z lekka nostalgią. Zobaczywszy go w 1979 katalogu firmy wysyłkowej Quelle postanowiłem bowiem, że muszę to mieć. Nie była przeszkodą cena (za 8-bitowy komputer z 3 KB pamięci RAM i prostą grafiką oraz trzygłosowym prostym generatorem dźwięku i magnetofonem jako pamięcią zapłaciłem więcej niż dziś trzeba dać za najbardziej rozbudowanego peceta - dokładnie równowartość dzisiejszych 8,100 zł) ani przeboje z Urzędem Celnym(zezwolenie na przywóz, cło, itp.)
Komputer opierał się na procesorze Motoroli 6502 taktowanym 1 MHz. Miał 20 KB ROM i 3.5 KB RAM. Tę ostatnia pamięć można było rozszerzyć za pomocą zewnętrznych modułów o 3, 8, 16 i 32 KB (teoretycznie nawet o 64 KB, ale nikt takiego modułu nie widział) . Na ekranie podłączonego telewizora VIC-20 wyświetlał 22 linie po 23 znaki, lub grafikę o rozdzielczości 184 x 176 pikseli w 16 kolorach. Miał dobrą klawiaturę o 67 klawiszach (każdy obłożony drugim alternatywnym znakiem). System operacyjny VC20 BASIC bez możliwości programowania grafiki (wymagało to wstawek asemblerowych) oparty był na PET BASIC. Jako pamięć zewnętrzna służył specjalny magnetofon (można było też podłączyć normalnego kaseciaka za pomocą interfejsu). Był to pierwszy naprawdę popularny komputer domowy (do 1984 był najlepiej sprzedającym się 8-bitowcem na świecie. W Polsce było nieco inaczej - u nas w tym czasie królowały Spectrum i Atari
Więcej o tym komputerze dowiesz się ze stron WWW:
Jeśli chciałbyś zobaczyć jak to działa(ło) - nie polecamy emulatorów VIC 20 (sa one bowiem napisane niezbyt dobrze. Autorzy tlumaczą się tym, ze nie mieli dostępu do sprzetu i pracowali "teoretycznie", czyli w ciemno). Niemniej jeśli się strasznie uprzesz to emulatory znajdziesz na stronach WWW
(niezbędny jest ROM do pobrania stąd)
Vic20 (na Amigę)
