Zalety i wady diety Atkinsa

W pierwszej fazie, trwającej 2 tygodnie, spożycie węglowodanów nie może być wyższe niż 20 g na dobę. Całkowicie zakazanymi produktami są pieczywo, kasze, makarony, ryż, ziemniaki, owoce. Dozwolone z warzyw są ubogie w węglowodany (głównie warzywa liściaste).

Po dwóch tygodniach czas na drugą fazę. Ten etap zakłada dodawanie 5 g węglowodanów w każdym kolejnym tygodniu diety. Oznacza to, że włącza się do diety stopniowo więcej warzyw, orzechów, niektórych owoców. Jednak nadal bazuje na tłustych, bogatych w białko potrawach: wędlinach, jajecznicy, smażonym mięsie, stekach. Wzrost udziału węglowodanów w diecie trwa tak długo, jak długo masa ciała spada. Kiedy waga się zatrzyma oznacza to, że organizm osiągnął maksymalny poziom spożycia węglowodanów (z reguły jest to ok. 90 g /dobę), przy którym można utrzymać wagę.

W badaniu opublikowanym w 2007 r. przez prestiżowe czasopismo amerykańskie porównano kilka popularnych diet odchudzających (Atkins, Soutch Beach, Zone, Ornish). Wyniki jakie uzyskały osoby stosujące dietę Atkinsa były najlepsze pod kątem spadku masy ciała, spadku tkanki tłuszczowej, zmniejszeniu obwodu talii oraz spadku poziomu triglicerydów we krwi. Podobny rezultat osiągnięto w innych badaniach analizujących skuteczność popularnych diet odchudzających. Niewątpliwą korzyścią poza spadkiem masy ciała, jest również dla wielu osób łatwość stosowania "reżimu dietetycznego dr Atkinsa". Brak odczuwania głodu związany jest z wysokim spożyciem białka.

Po pierwsze, nie do końca wiadomo jakie skutki dla zdrowia może mieć stosowanie diety Atkinsa przez dłuższy czas. Nie zostały bowiem przeprowadzone jeszcze analizy stanu zdrowia osób po 10, 20, 30 lat od czasu stosowania zaleceń dr Atkinsa. To co wiemy obecnie to fakt, że wysokie spożycie tłuszczów zwierzęcych przyczynia się do zwiększonej zachorowalności na raka. Wiele badań wskazuje również na toksyczną rolę diet bogatobiałkowych, co może zwiększać ryzyko nowotworu. Jeśli dołożymy do tego niewielkie spożycie warzyw i owoców, możemy być pełni obaw co do długofalowych skutków diety Atkinsa. Jak wiadomo brak warzyw i owoców przekłada się na śladowe spożycie substancji antyoksydacyjnych , które przeciwdziałają nadmiernym procesom utleniania w organizmie, zapobiegając nowotworom.

Dieta, w której przeważa tłuszcz i białko predysponuje do podwyższonego poziomu cholesterolu, a co za tym idzie powstawaniu zmian miażdżycowych. Brak węglowodanów, w tym drogocennego błonnika pokarmowego, który naturalnie obniża stężenie cholesterolu we krwi oraz niedobór antyoksydantów, które wzmacniają ściany naczyń krwionośnych przyczyniają się do zaostrzenia procesów zapalnych w naczyniach.

Z uwagi na całkowitą eliminację produktów zbożowych i niewielkie spożycie warzyw i owoców, ilość błonnika w pierwszej fazie wynosi zaledwie 5 g/ dobę. Jak dowodzą badania naukowe zbyt małe spożycie błonnika w diecie przyczynia się do wielu poważnych schorzeń m.in. uchyłki jelita grubego, zaparcia, nowotwory jelita grubego. Ze względu na wysokie spożycie białka w diecie Atkinsa występuje większe zagrożenie wystąpienia kamicy nerkowej, dny moczanowej, chorób nerek. Ostatnim, lecz nie mniej ważnym aspektem zdrowotnym, na który należy zwrócić uwagę jest fakt, że dieta Atkinsa powoduje zakwaszenie organizmu. Pierwszym skutkiem tego mogą być psujące się zęby, gdyż zakwaszona ślina zwiększa ryzyko próchnicy.

Na koniec należy również zaznaczyć, że stosowanie diety Atkinsa może wiązać się z dużym dyskomfortem natury higienicznej. Stan przewlekłej ketozy, w jakim znajduje się organizm powoduje wydzielanie przez gruczoły potowe charakterystycznej mdłej woni, która może być uciążliwa w kontaktach z otoczeniem.

Magdalena Szymańska