Amerykanie testują na swoim terytorium izraelską Żelazną Kopułę
W Stanach Zjednoczonych odbyły się testy militarne izraelskiego sytemu anty rakietowego średniego zasięgu o nazwie Irone Dome. Próby przebiegły pomyślne. Po co armii USA Żelazna Kopuła?
Kilka pocisków manewrujących nadlatujących z różnych kierunków i pułapów zostało zestrzelonych przez system obrony powietrznej Irone Dome. Miało to miejsce podczas prób na poligonie White Sands w Nowym Meksyku w USA.
W styczniu 2021 roku do USA została dostarczona druga bateria izraelskiego systemu obronnego Żelazna Kopuła. Transportem zajęła się Izraelska Organizacja Obrony Przeciwrakietowej, która z kolei podlega Dyrekcji Badań i Rozwoju Obronności izraelskiego Ministerstw Obrony.
Ten test udowodnił, że Żelazna Kopuła i związane z nią elementy naziemne można szybko i skutecznie zintegrować z dowolną architekturą obronną i skutecznie przechwytywać różne zagrożenia powietrzne w złożonych i zaawansowanych środowiskach. Z niecierpliwością czekamy na dalsze partnerstwo z armią amerykańską
Zadaniem baterii Żelaznej Kopuły będzie ochrona amerykańskich wojsk przed potencjalnymi zagrożeniami balistycznymi oraz powietrznymi. W 2019 roku zostało podpisane porozumienie między Departamentem Obrony USA a izraelskim Ministerstwem Obrony, w ramach którego Izrael dostarczy Stanom Zjednoczonym dwa systemy Żelaznej Kopuły o wartości 300 milionów dolarów.
Jak działa Żelazna Kopuła?
Żelazna Kopuła jest systemem antyrakietowym o zasięgu od 4 do 70 km. System działa zarówno dzień, jak i w nocy oraz przy każdej pogodzie. Ponadto, jest w stanie neutralizować wiele celów jednocześnie. Żelazna Kopuła posiada trzy elementy, tj. radar wykrywania i śledzenia, centrum kontroli oraz jednostki wystrzeliwujące pociski przechwytujące Tamir. Jednostki te posiadają czujniki elektrooptyczne i system sterujący o wysokiej manewrowości.
Radar wykrywa start wrogiej rakiety i śledzi jej trajektorię, a dane przekazywane są do centrum kontroli, które z kolei automatycznie oblicza współrzędne punktu, gdzie spadnie pocisk. Na tej podstawie określa się, czy cel stanowi zagrożenie dla wyznaczonego obszaru. Pocisk przechwytujący zostanie wystrzelony tylko w przypadku, jeśli zaistnieje faktyczne zagrożenie. Rakieta przechwytująca niszczy wrogi pocisk, zanim on osiągnie przewidywany obszar uderzenia.
Przechwytujący pocisk Tamir jest w stanie zmieniać swoją trajektorię w locie w zależności od manewrów wrogiej rakiety. Lot Tamira może być również korygowany za pomocą danych pozyskiwanych z głównego radaru. Dodatkowo rakieta posiada specjalny zapalnik, który eksploduje, wtedy kiedy dotrze do celu. Jeśli pocisk przechwytujący nie osiągnie celu, to mimo wszystko sam eksploduje, żeby nie tworzyć nowego zagrożenia.
Bardzo dużą zaletą Żelaznej Kopuły jest to, że jest niezwykle mobilnym systemem rakietowym, który można bardzo szybko i łatwo przenieść na duże odległości.
