Naukowcy zbadali egzotyczne chmury krzemianowe na obcych światach
Chmury mogą składać się nie tylko z drobin wody i lodu, jak to ma miejsce na Ziemi. Mogą być zbudowane także z amoniaku i wodorosiarczku amonu. Naukowcy skupili się na badaniach chmur krzemianowych, które zbudowane są z krzemianów, czyli minerałów, które tworzą 90 procent skorupy ziemskiej.
Do tej pory naukowcy nie byli w stanie zbadać warunków, w których tworzą się chmury krzemianowe. Nowe badania ujawniają zakres temperatur, w których mogą powstawać te egzotyczne chmury. Obserwacje dotyczyły ciał niebieskich z pogranicza planety i gwiazdy.
Naukowcy przeanalizowali archiwalne dane zebrane przez emerytowany już Kosmiczny Teleskop Spitzera. Badania wykazały wspólną cechę odległych światów.
Zrozumienie atmosfer brązowych karłów i planet, na których mogą powstawać chmury krzemianowe, może również pomóc nam zrozumieć, co zobaczylibyśmy w atmosferze planety, która jest bliżej Ziemi pod względem wielkości i temperatury.
Chmury krzemianowe z innego świata
Chmury krzemianowe widoczne są tylko na bardzo gorących ciałach niebieskich, takich jak brązowe karły, chociaż wyniki badań mogą przysłużyć się do analiz chmur na innych planetach.
Brązowe karły powstają jak typowe gwiazdy, lecz nie są wystarczająco masywne, aby rozpocząć fuzję, która powoduje, że gwiazdy świecą. Część z brązowych karłów posiada atmosfery, które są niezwykle podobne do atmosfer gazowych planet, takich jak Jowisz.
Najnowsze badania potwierdziły, że chmury krzemianowe występują na brązowych karłach. Astronomowie zebrali ponad 100 detekcji wykonanych przez Teleskop Spitzera i pogrupowali jest według temperatury niedoszłych gwiazd.
Chmury krzemianowe występują na tych ciałach niebieskich, które są chłodniejsze niże 1700 stopni Celsjusza i cieplejsze niż 1000 stopni. Jeśli jest zbyt gorąco, chmury zaczynają odparowywać, jeśli jest zbyt zimno, zaczyna się proces kondensacji a chmury zaczynają się skraplać i spadają jako deszcz.
- Musieliśmy przekopać się przez dane ze Spitzera, aby znaleźć te brązowe karły, w których istniały pewne oznaki chmur krzemianowych, a tak naprawdę nie wiedzieliśmy, co znajdziemy. Byliśmy bardzo zaskoczeni tym, jak silny był wniosek, gdy mieliśmy odpowiednie dane do analizy - powiedział Genaro Suárez, doktor habilitowany na Western University
Naukowcy są również zdania, że chmury krzemianowe istnieją także głęboko w atmosferze Jowisza, gdzie temperatura jest znacznie wyższa, niż w zewnętrznej części atmosfery. Jest to prawdopodobne ze względu na wyższe ciśnienie występujące bliżej jądra planety. Chmury krzemianowe nie mogą występować wyżej, gdyż w niższych temperaturach krzemiany scalają się ze sobą i nie przybierają już form chmur.
