Witamina D może być kluczem do zapobiegania demencji. Jest jedno "ale"

Widzieliśmy już wiele badań, które wskazywały, że niski poziom witaminy D wiąże się z wyższym ryzykiem rozwoju demencji. Witamina, pełniąca w naszym organizmie funkcję prohormonu, pomaga usuwać z mózgu amyloid, czyli szkodliwe nieprawidłowe białko powstające w wyniku długiego przebiegu wyniszczających chorób (jest m.in. cechą charakterystyczną choroby Alzheimera) i może również zapobiegać gromadzeniu się białka tau, odgrywającego z kolei rolę w rozwoju demencji.

I chociaż teoretycznie witaminę D uzyskujemy poprzez ekspozycję na światło słoneczne i dietę, badania konsekwentnie wykazują, że w naszej szerokości geograficznej mamy jej zdecydowanie za mało i nawet mieszkańcy krajów południowych mogą być narażeni na jej niedobory. To właśnie dlatego wielu lekarzy i naukowców poleca suplementowanie witaminy D (nawet przez cały rok), która ma ogromne znaczenie dla układu kostnego, mięśniowego, nerwowego czy krążenia, a najnowsze badania wprost pokazują, że jej przyjmowanie może chronić przed demencją.

Naukowcy przyjrzeli się związkowi między demencją a suplementami witaminy D u blisko 12,5 tys. osób ze średnią wieku wynoszącą 71 lat, które nie miały problemów z pamięcią, a 4637 z nich (37 proc.) przyjmowało suplementy witaminy D.

W badaniu opublikowanym w Alzheimer's & Dementia: Diagnosis, Assessment & Disease Monitoring możemy przeczytać, że przyjmowanie witaminy D wiązało się z dłuższym życiem wolnym od demencji, a w grupie, która przyjmowała suplementy wit. D, było o 40 proc. mniej diagnoz demencji. Analizy pokazały też, że spośród 2696 uczestników, u których w następnej dekadzie rozwinęła się demencja, 75 proc. nie miało kontaktu z suplementami witaminy D przed postawieniem diagnozy.

Co ciekawe, chociaż witamina D była skuteczna we wszystkich grupach, zespół odkrył, że efekty były znacznie większe u:

• kobiet niż u mężczyzn;
• u osób z normalnymi funkcjami poznawczymi, w porównaniu z tymi, które zgłaszały objawy łagodnych zaburzeń wiązanych zwyczajowo z wyższym ryzykiem demencji;
• osób niebędących nosicielami genu APOE-e4 (ok. 40-65 proc. osób cierpiących na demencję jest nosicielem tego genu).