Samotność mamy w genach

Choć na pewno ważną rolę odgrywają czynniki środowiskowe, badania przeprowadzone na ponad 10 tys. osób wskazują, że można mieć predyspozycje genetyczne do odczuwania samotności. Naukowcy chcieliby lepiej zgłębić ten problem, gdyż samotność jest źródłem wielu problemów fizycznych i psychicznych.

- Chcemy wiedzieć, dlaczego z genetycznego punktu widzenia, jest bardziej prawdopodobne, że jedna osoba będzie czuć się bardziej samotna od drugiej, nawet w tej samej sytuacji. Dla dwóch osób z taką samą liczbą przyjaciół i rodziny, istotna są genetyczne predyspozycje do samotności - powiedział Abraham Palmer z Uniwersytetu Kalifornijskiego.

Naukowcy przeprowadzili badania na 10 760 Amerykanach w wieku 50 lat i starszych, aby stworzyć związek między genetyką i poczuciem samotności. Okazuje się, że 14-27 proc. ryzyka dożywotniej samotności może być warunkowana genetycznie. Poprzednie badania wskazywały na znacznie niższe liczby.

Zespół Palmera wysnuł odważną hipotezę, że samotność może być biologicznym systemem ostrzegawczym: alarmem, który zapala się w naszym ciele, gdy nie dostajemy wystarczającej ilości interakcji społecznych, które potrzebujemy.

Przeprowadzone badania nie są kompletne, gdyż skupiają się tylko i wyłącznie na Amerykanach. Niezbędne jest rozszerzenie eksperymentu na inne nacje.