Babilończycy używali trygonometrii 1000 lat przed Pitagorasem

- Si.427 pochodzi z okresu starobabilońskiego - 1900 do 1600 p.n.e. Jest to jedyny znany przykład dokumentu katastralnego z tego okresu, czyli planu używanego przez geodetów do określenia granic ziemi. W tym przypadku mówi nam o polu, które zostało podzielone po tym, jak część z niego została sprzedana - powiedział Daniel Mansfield, matematyk z University of New South Wales (UNSW) w Australii.

Ten plan wykorzystuje zestawy liczb znanych jako trójki pitagorejskie do wyprowadzenia dokładnych kątów prostych, lub zestawy liczb, które pasują do modeli trygonometrycznych do obliczania boków trójkąta prostokątnego. Czas znalezienia artefaktu jest szczególnie interesujący, z ważnymi implikacjami dla historii matematyki.

W 2017 r. zespół Mansfielda ujawnił, że gliniana, babilońska tabliczka znana jako Plimpton 322 była wczesną tablicą trygonometryczną, pokazującą całą listę trójek pitagorejskich.

- Przyjmuje się, że trygonometria, czyli gałąź matematyki, która zajmuje się badaniem trójkątów, została stworzona przez starożytnych Greków, badających nocne niebo w II w. p.n.e. Jednak okazuje się, że Babilończycy opracowali swoją własną alternatywną "proto-trygonometrię", która pomagała im w pomiarach ziemi, a nie nieba - dodał dr Mansfield.

Si.427 prawdopodobnie powstała przed Plimpton 322.

- Dzięki nowej tabliczce Si.427 możemy po raz pierwszy zobaczyć, że ludzie interesowali się geometrią. Była im potrzebna do wyznaczania precyzyjnych granic gruntów - podsumował dr Mansfield.