Curiosity odkrywa ślady po dawnym jeziorze
NASA ogłosiła kolejne ważne odkrycie misji Mars Science Laboratory: we wnętrzu krateru Gale znajdowało się jezioro.
Od sierpnia 2012 roku łazik Mars Science Laboratory (MSL) Curiosity bada wnętrze marsjańskiego krateru Gale. Jest to wyjątkowo ciekawe miejsce Czerwonej Planety, które w pewnej części było kształtowane przez ciekłą wodę. Już kilka miesięcy po lądowaniu MSL wykrył ślady po dawnym, dość wartkim strumieniu wody. Teraz już wiadomo, że wewnątrz krateru Gale kiedyś znajdowało się także jezioro, być może słodkiej wody.
Jezioro, które około 3,8 miliarda lat temu znajdowało się wewnątrz krateru Gale, było dość „przeciętne” jak na ziemskie standardy. Było to prawdopodobnie podłużne jezioro, o szerokości kilku kilometrów i długości kilkunastu lub kilkudziesięciu. Jest możliwe, że okresowo to jezioro wysychało i/lub zamarzało. Przez długi czas był to jednak stabilny zbiornik wodny, zdatny do utrzymania życia. Naukowcy uważają, że jezioro we wnętrzu krateru Gale było elementem całego systemu wodnego, składającego się także z rzek lub potoków oraz zasobów wód podziemnych. Co ważniejsze, ta dawna woda nie miała odczynu kwaśnego a raczej zbliżony do obojętnego. Do tych wniosków doszli naukowcy analizujący wyniki uzyskane przez MSL. Łazik wykrył między innymi obecność smektytów, czyli osadowych minerałów ilastych, które powstają w określonych warunkach i przy obecności wody. Grubość tych pokładów smektytów sugeruje, że obecność wody na i przy powierzchni wnętrza krateru Gale nie mogła być „chwilowa”, a raczej długoterminowa. Coraz więcej wskazuje na to, że w rejonie, który eksploruje MSL, znajdują się związki organiczne. Jest możliwe, że pomimo obecności dość wysokiej (obecnie) radiacji na powierzchni Czerwonej Planety, łazik będzie w stanie „dowiercić się” do związków organicznych, skrytych pod warstwą różnych skał. Czy MSL je odkryje? Tego potencjalnie dowiemy się w najbliższych kilkunastu miesiącach. Nie jest to pierwsze takie jezioro wykryte na Marsie - rok temu ogłoszono obserwacje śladów po zbiorniku wodnym wewnątrz krateru McLaughlin.