Czy na Tytanie może istnieć życie?
Czy Tytan - największy księżyc Saturna - mógłby podtrzymywać życie, którego biochemia zbliżona jest do ziemskiej? Szansa jest niewielka, lecz niedawne odkrycie nieco ją zwiększa.
Naukowcy z NASA Jet Propulsion Laboratory, w trakcie symulowania dolnych partii atmosfery Tytana, otrzymali złożone cząstki organiczne. Ich pochodne stanowią podstawowe elementy budulcowe aminokwasów i RNA wśród ziemskich organizmów.
Temperatury utrzymujące się na powierzchni tego globu są niskie, wynoszą ok. - 180 stopni Celsjusza. Spowalnia to wszelkie reakcje chemiczne. Tytan jest niewielkim obiektem w porównaniu do Ziemi, jego grawitacja jest proporcjonalnie słabsza. Dlatego nawet bardziej złożone i ciężkie cząstki, powstające przez napromieniowywanie azotu i metanu nadfioletem ze Słońca, unoszą się w atmosferze latami nim opadną na powierzchnię, gdzie mogłyby wejść w reakcje z innymi molekułami.
Wcześniej już odkryto, że w atmosferze Tytana, także w niższych jej warstwach, może powstawać diacyjanoacetylen (C4H2) w postaci lodowych kryształów. Tym razem naświetlano go falami o długości 355 nanometrów (promieniowanie bliskie ultrafioletowi, zdolne przebić się przez powłokę mgły okrywającej Tytana). Efektem było powstanie brązowego, tolinowego nalotu na szkiełkach pojemnika eksperymentalnego. To ważna informacja: w dolnych partiach atmosfery Tytana także mogą powstawać złożone węglowodory jak toliny (które powstają przede wszystkim w górnych warstwach atmosfery). Ta grupa molekuł bardzo dobrze chroni przed promieniowaniem UV, zabójczym dla żywych organizmów. Poza tym może stanowić źródło energii dla najprostszych mikrobów.
Złożone węglowodory mogą zbierać się na wodno-lodowej powierzchni. Na Tytanie jest tak zimno, że lód przypomina raczej skały niż znaną nam z ziemskich temperatur substancję. Aczkolwiek istnieje możliwość, że pod lodową skorupą znajdują się zbiorniki ciekłej wody. Węglowodory mogą się tam przedostać poprzez pęknięcia w skorupie Tytana.
Toliny z wodą mogą wytworzyć aminokwasy oraz podstawę nukleotydów RNA.
Takie informacje znacznie zwiększają atrakcyjność Tytana jako obiektu, który można objąć studiami astrobiologicznymi.
Źródło informacji (NASA/JPL)
Szymon Moliński
