Opportunity przy Mount Tempest

W trakcie amerykańskiego Święta Dziękczynienia łazik pozostawał nachylony w stronę południa, w celu optymalizacji produkcji energii elektrycznej przez panele ogniw słonecznych. W tym czasie przeprowadził badania kontaktowe skalnej wychodni. W trakcie sol 3502 (29 listopada) wykonał zdjęcia mikroskopem obrazującym celu Mount Tempest. Wykonał też wielodobowe pomiary spektrometrem APXS.

Po przerwie świątecznej łazik wprawiono w ruch. 2 grudnia (sol 3505) Opportunity przejechał 35 metrów w stronę kolejnego miejsca postoju o korzystnym nachyleniu terenu. Dzień później przejechał kolejne 30 metrów w górę Solander Point. Tego dnia wystąpił jednak znany problem zbyt dużego natężenia prądu elektrycznego w napędzie prawego przedniego koła.

Taki prąd rejestruje się w tym kole już od lat, ale do tej pory sytuacja pozostawała stabilna. Zarejestrowany nagły skok natężenia wzbudził więc pewne obawy. Ponieważ sytuacja zastała łazik w niekorzystnym nachyleniu, 5 grudnia konieczne było wykonanie kolejnej, 20 metrowej, jazdy. Zawierała ona kilka elementów diagnostycznych. Zwiększono częstotliwość próbkowania danych dotyczących prądu i dodano łazikowi rozkaz przejechania po jednym metrze w przód i w tył, w celu zebrania dodatkowych danych o zachowaniu się napędu przedniego prawego koła.

Jazdy z 5 grudnia pokazały zwiększony, ale stabilny, prąd w napędzie koła przy 20 metrowej jeździe w tył (łazik porusza się tyłem do przodu od czasu zdiagnozowania problemu z kołem). Prąd zmalał przy jeździe w przód i wzrósł ponownie przy przejeżdżaniu jednego metra w tył. Technicy nie wiedzą jeszcze co może oznaczać takie zachowanie silnika. Będą wykonywali dalsze testy i analizy.

Na dzień 5 grudnia (sol 3507) ogniwa słoneczne łazika generowały 270 Wh energii elektrycznej, przy nieprzezroczystości atmosfery, tau, równym 0,549, i przy współczynniku zapylenia ogniw równym 0,467. Przebieg łazika wyniósł 38 kilometrów 700 metrów.

Hubert Bartkowiak