Tajemnicze pierścienie na jeziorze Bajkał
Od 1969 r. naukowcy są świadomi powstawania dziwnych pierścieni lodowych na jeziorze Bajkał. Przez cały czas mechanizm ich powstawania pozostawał niejasny - aż do teraz.
Liczące ok. 25-30 mln lat jezioro Bajkał jest jednym z najstarszych jezior na świecie. Jest największym istniejącym jeziorem słodkowodnym, a jego maksymalna głębokość wynosi 1642 m. Znajduje się na Syberii w Rosji i zawiera ok. 23 316 km3 świeżej wody, co stanowi więcej niż wszystkie Wielkie Jeziora Ameryki Północnej łącznie.
Przez cały rok temperatura wody w jeziorze zmienia się dość gwałtownie. Latem warstwa powierzchniowa może mieć temperaturę nawet 16oC w niektórych obszarach, ale powierzchnia zamarza przez nieco ponad cztery miesiące - od stycznia do maja. Średnio lód ma ok. 0,5-1,4 m grubości, ale w niektórych obszarach (gdzie są wybrzuszenia) może przekraczać nawet 2 m.
Bajkał od dawna słynie z zagadkowych pierścieni lodowych, które pojawiają się w miesiącach zimowych. Są tak ogromne, że widać je z orbity. Dzięki pomocy naukowców z NASA, tajemnica tych struktur została ostatecznie rozwiązana. Wykorzystując dane zebrane z satelitów i czujników zrzuconych do jeziora, odkryto, że ciepłe wiry głęboko pod powierzchnią zamarzniętego jeziora wytwarzają ciepły przepływ wody w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, nawet w zimnych miesiącach. Siła prądu jest najsłabsza w środku, gdzie lód powierzchniowy pozostaje zamrożony, a największa na zewnątrz, gdzie może rozmrozić lód, tworząc zadziwiające formacje widoczne z góry.
Choć są piękne, pierścienie mogą okazać się niebezpieczne dla kierowców, którzy przeprawiają się przez zamarznięte jezioro. Mimo iż są widoczne z satelity, znacznie trudniej wypatrzeć je z poziomu gruntu.
Dokładna przyczyna powstawania wirów na głębokich wodach nie jest poznana, ale badania będą kontynuowane. Istnieją dane wskazujące, że woda wpływająca z innych rzek i wiatry mogą odgrywać pewną rolę w formacji wirów.
