Założyciele Wysp Kanaryjskich byli niewolnikami?
Założyciele Wysp Kanaryjskich prawdopodobnie nie przybyli tam z własnej woli, ale jako niewolnicy.
Kanary to hiszpański archipelag, składający się z siedmiu głównych wysp: Teneryfy, Fuerteventury, Gran Canarii, Lanzarote, La Palma, La Gomera i El Hierro. Znajdują się one na północno-zachodnim wybrzeżu Afryki, między Marokiem a Saharą Zachodnią.
Naukowcy już wcześniej odkryli, że rdzenni mieszkańcy Wysp Kanaryjskich stanowili mieszankę ludności Afryki Północnej, Morza Śródziemnego i Afryki Subsaharyjskiej. Niewiele było wiadomo o tym, jak przybyli oni na archipelag.
Badania mitochondrialnego DNA z 50 szczątek spośród 25 różnych miejsc na Wyspach Kanaryjskich datowanych między 150 a 1400 r.n.e. rzucają nowe światło na pochodzenie tubylców. Pierwszymi, którzy przybyli na Kanary byli północnoafrykańscy Berberowie, którzy osiedlili się na wszystkich siedmiu wyspach przed 1000 r.n.e.
Okazuje się jednak, że pierwsi ludzie na Kanarach wcale nie musieli przybywać tam w własnej woli. Oznacza to, że mogli zostać tam sprowadzeni jako niewolnicy przez żeglarzy śródziemnomorskich. Wskazują na to przeprowadzone badania genetyczne.