Bez czego nie działa rosyjska broń? Bez... pianki montażowej
Ukraińscy specjaliści przeprowadzili szczegółową analizę przejętej rosyjskiej broni antydronowej PARS-S Stepaszka i nie kryją zaskoczenia jednym z jej elementów, a mianowicie pianką montażową. Tak, dokładnie taką, na którą montuje się okna czy drzwi!
Analiza przeprowadzona przez eksperta znanego w sieci jako Serhij Flash ujawniła nieoczekiwane wybory projektowe i materiałowe rosyjskich konstruktorów, które podważają wcześniejsze przekonania o zaawansowaniu tej broni. Opublikował on szczegółowe fotografie wewnętrznych komponentów broni, pokazując nietypowe metody, które zastosowali rosyjscy projektanci.
Pianka montażowa na froncie
Wśród najważniejszych ustaleń wymienia się obecność obcych komponentów w systemie, co nie jest zaskoczeniem, biorąc pod uwagę, że często obserwuje się mieszanie części zagranicznych producentów w rosyjskich technologiach obronnych. Tym, co naprawdę przyciągnęło uwagę ekspertów, jest jednak użycie budowlanej pianki montażowej do zabezpieczenia kluczowych części wewnętrznych, jak bloki antenowe i akumulatory.
Rosyjskie "innowacje"
Broń antydronowa, zaprojektowana przez rosyjski podmiot "Warsztat lokalizacyjny", początkowo była reklamowana jako nowatorskie rozwiązanie mające na celu zwalczanie popularnych dronów typu DJI Mavic. System Stepashka ma zasięg tłumienia sygnału wynoszący do 1,5 kilometra, waży 9,6 kg i może pracować przez maksymalnie dwie godziny. Może być używany zarówno w pozycji stacjonarnej, zamontowany na statywie, jak i mobilnie.
Rosyjskie media państwowe promowały go jako symbol innowacji i wysokich technologii, mający zapewnić skuteczne przeciwdziałanie dronom. Jednak odkrycie obecności zagranicznych komponentów oraz niekonwencjonalne metody montażu przy użyciu pianki sugerują, że produkt jest mniej dopracowany, niż wcześniej twierdzono.
Eksperci podkreślają, że użycie tanich materiałów, jak pianka montażowa, do tak zaawansowanego systemu może budzić wątpliwości co do jakości i niezawodności tego sprzętu, szczególnie w kontekście jego zastosowania w warunkach bojowych. To odkrycie rzuca również nowe światło na to, jak rosyjskie technologie obronne, mimo swojego zaawansowania teoretycznego, mogą nie spełniać oczekiwań pod względem jakości wykonania i niezawodności.
