Chiny rozpoczną w tym roku budowę swojej stacji orbitalnej
W tym roku na orbitę powinien zostać wyniesiony pierwszy, centralny moduł chińskiej stacji orbitalnej w ramach jedenastu misji mających na celu budowę oraz uruchomienie kosmicznego przyczółku Chińskiej Republiki Ludowej.
Za chińskim załogowym programem kosmicznym stoi Chińska Korporacja ds. Nauki i Technologii Aeronautycznych (CASC) - podmiot należący do państwa, działający wespół z Chińską Narodową Agencją Kosmiczną (CNSA). Jednostki zależne od CASC odpowiadają za rozwój programu rakiet z rodziny Długi Marsz, budowę satelitów oraz nadzór nad programem chińskiej załogowej stacji orbitalnej.
Zgodnie z zapowiedziami agencji CNSA w 2021 roku nastąpić ma początek trzeciej fazy chińskiego załogowego programu kosmicznego, opartego na doświadczeniach zebranych w czasie załogowych misji statków Shenzhou, przeprowadzonych spacerach kosmicznych i rozwoju procedur związanych z wykorzystaniem systemów cumowania (połączenia statków kosmicznych). Dzięki temu możliwe jest podejmowanie wyzwań związanych z zarządzaniem orbitalnym przyczółkiem dla misji z udziałem ludzi.
Akcentem wyraźnie dającym sygnał wejścia we wspomnianą trzecią fazę rozwoju chińskiego programu załogowego będzie wyniesienie na orbitę wokółziemską centralnego modułu przyszłej stacji kosmicznej o nazwie Tianhe. Dedykowana rakieta Długi Marsz 5B, która dostarczy na orbitę rdzeń stacji kosmicznej, przeszła właśnie testy w fabryce i rozpoczęto jej transport do portu kosmicznego Wenchang na wyspie Hajnan.
Produkcja oraz testy wspomnianego modułu Tianhe również zostały zakończone. Rdzeń przyszłej stacji kosmicznej mierzy 16,6 metrów długości, w najszerszym miejscu jego średnica wynosi 4,2 metry, a masa przy starcie wynosiła będzie 22,5 tony. Zgodnie z wcześniejszymi planami stacja o nazwie roboczej Tiangong 3 będzie składała się z rdzenia Tianhe oraz dwóch modułów badawczych Wentian i Mengtian.
Masa całego kompleksu będzie wynosiła ok. 66 ton, a więc połowę tego co masa Mira w końcowej konfiguracji. Chiny nie wykluczają, że w przyszłości stacja zostanie powiększona o kolejne moduły. Ciekawym pomysłem jest umieszczenie w pobliżu stacji modułu Xuntian, który będzie teleskopem kosmicznym zbliżonym parametrami do amerykańskiego teleskopu Hubble’a. Moduł ten ze względu na rygorystyczne warunki obserwacji wykluczające np. wszelkie drgania, nie będzie dołączony na stałe do stacji, ale będzie mógł do niej okresowo cumować celem serwisowania.
Wykorzystana do dostarczenia Tianhe i kolejnych modułów na orbitę zostanie rakieta Długi Marsz 5B w konfiguracji bez drugiego stopnia (zamiast którego będzie osadzony moduł stacji). Pierwszy stopień wraz z czterema stopniami dodatkowymi (boosterami) jest w stanie dostarczyć na orbitę LEO ładunek o masie do 25 ton. Pierwszy lot demonstracyjny rakiety Długi Marsz 5B miał miejsce w maju 2020 r., po opóźnieniach spowodowanych awarią i utratą ładunku w lipcu 2017 r.
Na wspomniane na początku tego artykułu jedenaście misji tworzących i uruchamiających chińską stację kosmiczną składać się będą przede wszystkim trzy misje rakiet Długi Marsz 5B z modułami Tianhe, Wentian i Mengtian. Wymagane zaopatrzenie dla stacji dostarczone zostanie w ramach kilku misji statków cargo Tianzhou, wynoszonych za pomocą rakiet Długi Marsz 7 (startujących również z portu Wenchang). Misje załogowe z tajkonautami realizowane zaś będą statkami Shenzhou z użyciem rakiet Długi Marsz 2F, startujących z portu kosmicznego Jiuquan, który zlokalizowany jest na pustyni Gobi.
Na ukończeniu jest montaż oraz testy rakiet Długi Marsz 7 oraz Długi Marsz 2F, które wyniosą na orbitę odpowiednio misję cargo Tianzhou 2 i załogową Shenzhou 12. Szczegółowy harmonogram startów tych rakiet nie został oficjalnie podany. Wiadomo, że trening wybranych tajkonautów do tej misji jest w toku.
