NASA przetestuje nowe skafandry w 2023

W 2023 roku NASA przetestuje nowe skafandry kosmiczne. Te skafandry zostaną użyte później w ramach misji księżycowych.

John Young w trakcie misji Apollo 16Kosmonauta

Dwudziestego szóstego marca 2019 roku administracja Białego Domu nakreśliła nowy cel dla NASA: powrót człowieka na Księżyc przed końcem 2024 roku. Program został nazwany Artemis. Jednego elementu do prac na powierzchni Srebrnego Globu z pewnością brakuje: skafandra kosmicznego. Aktualnie używane skafandry - amerykańskie EMU oraz rosyjskie Orlan (na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, ISS) nie są przystosowane do funkcjonowania w warunkach Księżyca.

Z pewnością dla programu Artemis będzie musiał powstać nowy skafander - zdolny do pracy w warunkach niskiej grawitacji (a nie mikrograwitacji) w otoczeniu pyłu. Z tych powodów konstrukcja skafandra księżycowego może być znacząco inna od skafandrów EMU - astronauci będą musieli się schylać, być może nawet klękać, poruszać na nogach oraz wspinać się (np. do lądownika).Pod koniec września 2019 pojawiła się informacja, że w 2023 roku NASA przetestuje nowy skafander kosmiczny. Te testy mają nastąpić w warunkach mikrograwitacji, na pokładzie ISS. Oznacza to, że wcześniej skafander zostanie zaprojektowany, zbudowany (przynajmniej w serii prototypów) oraz przetestowany na Ziemi w różnych warunkach (w tym w komorach termiczno-próżniowych). Można się spodziewać także przynajmniej wstępnych testów związanych ze szczególnymi warunkami na powierzchni Księżyca.

Utrata równowagi przez astronautę w trakcie księżycowej misji Apollo 16 Kosmonauta

Od kilku lat NASA pracuje nad koncepcjami nowych skafandrów kosmicznych. Obserwowane są także technologie, które mogą być wykorzystane do przyszłej generacji skafandrów kosmicznych.Warto tu dodać, że w ostatnich latach ujrzeliśmy trzy “prototypy" nowych skafandrów kosmicznych:- skafander firmy SpaceX (w sierpniu 2017 roku)

- skafander firmy Boeing (w styczniu 2017 roku)

- indyjski skafander kosmiczny (we wrześniu 2018 roku)Te skafandry będą przystosowane do użytkowania w pojazdach załogowych nowej generacji, które jak na razie (lub wyłącznie) będą operować na LEO.

Apollo 11 – lądowanie na Księżycu kadr po kadrze

Misja załogi Apollo 11 trwała aż 8 dni, 3 godziny, 18 minut i 35 sekund, a przygotowania do niej zajęły dziesiątki miesięcy. Z okazji 50. rocznicy lądowania na Księżycu, kadr po kadrze, przypominamy najważniejsze momenty z tego historycznego wydarzenia

Po 110 godzinach lotu Neil Armstrong i Buzz Aldrin zostawili Michaela Collinsa na księżycowej orbicie, ruszając w stronę Mare Tranquillitatis (morza księżycowego położonego wewnątrz basenu uderzeniowego Tranquillitatis). Paliwa pozostało na kilka sekund lotu, kontrolki na pulpicie sterowania wariowały, usterka nawigacyjna zmusiła Armstronga do ręcznego przejęcia kontroli. Udało się jednak ustabilizować maszynę – 20 lipca o 16:17 czasu EDT, „Orzeł wylądował” (tak nazywał się moduł księżycowy).NASA

Załoga dzień przed startem – konferencja prasowa w Centrum Lotów Kennedy’ego. Zainteresowanie mediów samym wydarzeniem było gigantyczne, całość śledziło ponad 3500 dziennikarzy. Administracji USA zależało na jak największym rozgłosie. Program Apollo był ważnym elementem kosmicznego wyścigu, w którym głównym oponentem USA był Związek Radziecki.NASA

O godzinie 22:56 EDT, Armstrong stanął na powierzchni Księżyca, a 20 minut później dołączył do niego Aldrin. "To mały krok dla człowieka, ale wielki skok dla ludzkości" - te słowa stały się ikoniczne, pomimo błędu językowego, który przytrafił się Armstrongowi, w oryginalnej wersji zamiast "a man" powiedział po prostu "man".NASA

Prezydent Nixon odwiedza załogę Apollo 11 podczas trwającej 21 dni kwarantannie. Na kilka dni przed starem misji NASA przygotowała specjalne reguły dotyczące ewentualnego kontaktu z życiem pozaziemskim. Zakładały one, że astronauci muszą przejść szczegółowe badania i kwarantannę na wypadek, gdyby ich organizm został zarażony patogenem kosmicznego pochodzenia. Na szczęście tak się nie stało.NASA

13 sierpnia 1969 roku amerykańscy bohaterowie dostali nie jedną, a dwie uroczyste parady – w Nowym Jorku i Chicago. Uczestniczyło w nich ponad 6 mln Amerykanów. Skala celebracji nie była przypadkowa – ogromny sukces miał charakter propagandowy, a całość miała przyćmić sukces ZSRR i Jurijego Gagarina, pierwszego człowieka w kosmosie. Ekipa Apollo 11 przez kolejne dni odbyła podróż po 22 krajach.NASA

24 lipca moduł Columbia wodował 2660 km od wyspy Wake. Przez 10 minut unosił się do góry nogami na wodzie, ale dzięki poduszkom z powietrzem udało się odwrócić maszynę. Po astronautów ruszyła załoga lotniskowca USS Hornet. Trójka kosmicznych wędrowców, z pomocą marynarzy, została przetransportowana na lotniskowiec i umieszczona w mobilnym centrum kwarantanny.NASA

Armstrong po powrocie do głównego modułu. Po udanym lądowaniu i przeprowadzeniu badań na Księżycu, astronautów czekała droga powrotna do domu. Mało osób wie, że na tym etapie pojawiły się problemy komunikacyjne z ośrodkiem na wyspie Guam. Powodem była awaria sprzętu na Ziemi. Udało się ją zażegnać dzięki… 10-letniemu synowi szefa stacji - tylko jego małe ręce były w stanie usunąć usterkę w tak krótkim czasie. Armstrong podziękował mu potem osobiście.NASA

„Najważniejszy telefon w historii, jaki wykonano z Białego Domu” – tak Richard Nixon, ówczesny prezydent Stanów Zjednoczonych, skomentował epokowy moment lądowania na Księżycu w rozmowie z astronautami. Armstrong odpowiedział, że on i załoga nie tylko reprezentują Stany Zjednoczone, ale całą ludzkość.NASA

Ziemia widziana z powierzchni Księżyca. Podczas gdy Armstrong i Aldrin znajdowali się na powierzchni Księżyca, Michael Collins przebywał na orbicie Srebrnego Globu. Co Collins zapamiętał z samotnego obcowania jeden na jednego z Księżycem? „Widok Ziemi z tak dalekiej odległości” – wspomina astronauta.NASA

Załoga Apollo 11 – od lewej: Neil Armstrong (dowódca), Michael Collins (pilot modułu dowodzenia) i Edwin "Buzz" Aldrin (pilot modułu księżycowego).NASA

Armstrong i Aldrin spędzili 2 godziny, 31 minut i 40 sekund poza modułem księżycowym, zbierając próbki z powierzchni, robiąc zdjęcia i przeprowadzając eksperymenty naukowe. Od początku dziennikarze pytali: „Kto będzie pierwszy na Księżycu”. NASA nie miała na to odpowiedzi, podobnie jak Neil i Edwin. Armstrong wyszedł pierwszy z lądownika, bo zwyczajnie znajdował się bliżej włazu.NASA

16 lipca 2019 roku, 9:32 czasu lokalnego (EDT). Z Centrum Lotów Kosmicznych Kennedy’ego na Przylądku Canaveral startuje misja Apollo 11. Długość rakiety Saturn V i pozostałych modułów wynosiła 363 stóp (110,6 m.). Pieczołowicie przygotowywany start odbył się bez problemów. Po 12 minutach od startu, załoga znalazła się na orbicie.NASA

Ponad 650 mln ludzi na całym świecie oglądało relację z lądowania na Księżycu, a jednym z jej kluczowych momentów, szczególnie dla amerykańskich widzów, miał być moment zatknięcia flagi na Srebrnym Globie. Pomimo treningów, nie obyło się bez problemów – od rozłożenia teleskopowego pręta, na wbiciu flagi kończąc.NASA

Neil Armstrong po zakończeniu jednego z wielu testowych lotów modułu księżycowego. Przed wstąpieniem do NASA, Armstrong zdobył doświadczenie jako pilot wojskowy i testowy. Miał licencjat z inżynierii lotniczej. Już w NASA Amerykanin sprawdził się jako pilot dowodzącym wyprawą Gemini 8, podczas której wykonano pierwszy w historii manewr połączenia dwóch pojazdów na orbicie.NASA

Apollo 11 – lądowanie na Księżycu kadr po kadrze

Najnowsze