WZ KIC 8462852 – stabilna jasność w kwietniu i maju
Od końca marca 2018 jasność gwiazdy KIC 8462852 pozostaje na podobnym poziomie.
W połowie października 2015 roku świat obiegła informacja o “dziwnej" charakterystyce zmian jasności gwiazdy KIC 8462852. Ich niezwykłość polega na nieregularności i dużej wartości spadków. Media z całego świata podchwyciły temat, często skupiając się na najmniej prawdopodobnej odpowiedzi na tę zagadkę - możliwości istnienia sztucznej struktury oplatającej gwiazdę, stworzonej przez obcą cywilizację.
Dziwne zachowanie KIC 8462852 zostało wykryte przez misję Kepler, w trakcie podstawowej misji tego kosmicznego teleskopu. Niestety, aktualnie Kepler już nie jest w stanie obserwować wycinka nieba, gdzie znajduje się KIC 8462852, zatem obserwatoria naziemne (oraz amatorzy) wykonują pomiary jasności tej gwiazdy.
Typowy tranzyt egzoplanety lub kilku egzoplanet wprowadza dość łatwo zauważalną regularność spadków jasności gwiazdy. Ta regularność ma związek z okresem orbitalnym egzoplanet. Ponadto, spadki jasności podczas tranzytów trwają krótko, kilka lub kilkanaście godzin.
W przypadku KIC 8462852 spadki jasności są znacznie dłuższe - rzędu nawet kilkudziesięciu dni i nawet do 20 proc. jasności. Spadki mają też bardzo nieregularną charakterystykę. Ponadto, oprócz takich dużych spadków jasności występują także mniejsze, rzędu 1-2 procent. Od maja 2017 roku obserwowano serię takich spadków.
Kolejne dwa spadki jasności nastąpiły w marcu 2018 roku. Tym razem maksimum spadku jasności miało wartość 5 proc.. Jest to największa wartość spadku od czasu obserwacji tej gwiazdy przez kosmiczny teleskop Kepler. Spadek trwał zaledwie kilka dni - na początku kwietnia jasność KIC 8462852 wróciła do typowej wartości. Co ciekawe, tuż przed tym spadkiem zanotowano jeszcze jeden, o wartości około 4 proc.
W kwietniu i maju 2018 jasność KIC 8462852 pozostawała na niezmienionym poziomie. Nie zaobserwowano żadnych spadków jasności. W tej chwili trudno określić, kiedy nastąpią kolejne spadki jasności, gdyż jak na razie nie ma wśród naukowców konsensusu w kwestii natury tego zjawiska.
Pojawiają się jednak nowe publikacje naukowe na ten temat, a najnowsze sugerują pewną quasi-periodyczność spadków. Jedna z prac głosi, że cały cykl spadków jasności trwa około 1600 dni i ma związek z dużą ilością nieregularnych “obłoków pyłu" krążących wokół KIC 8462852 w odległości około 3 jednostek astronomicznych. Aby jednak tę hipotezę potwierdzić, potrzebne są kolejne i regularne obserwacje gwiazdy KIC 8462852.
