Zdjęcia z satelity dziedzictwem kulturowym

Co łączy Biblię Gutenberga, osobistą bibliotekę Tołstoja, Księgę z Kells i zdjęcia z satelity Landsat? Tworzą one kolekcję 245 międzynarodowych dokumentów wpisanych na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

W latach 60. ubiegłego wieku zrodził się pomysł wysłania na ziemską orbitę serii satelitów, których zadaniem było wykonanie tysięcy zdjęć powierzchni ziemi.

Pierwszy satelita został wyniesiony w 1972 roku. Do dziś udało się uzyskać 652 tysiące fotografii naszej planety, które są wykorzystywane w rolnictwie, leśnictwie, kartografii i zarządzaniu społecznym.

W 2010 roku archiwum zdjęć z projektu Landsat zostało wstępnie nominowane do kolekcji UNESCO, zaś w ostatnich miesiącach oficjalnie zatwierdzone i wciągnięte do prestiżowej kolekcji wraz z raportami z pierwszego lotu nad południowym Atlantykiem z 1922 roku i bizantyjskimi rękopisami z Gruzji.

Dlaczego zdjęcia z Landsata trafiły do kolekcji UNESCO? W oświadczeniu komisja napisała, że "nie ma innych zarejestrowanych obrazów Ziemi w tak dużej skali i w tak długim okresie 1972-1992".

Wśród całej bazy zdjęć znajduje się jedno, które satelita wykonał 18 maja 1978 roku. Obrazuje ono południową Kalifornię, a dokładniej okolice Los Angeles. Fałszywe kolory powierzchni ziemi są cennym źródłem danych o użytkowaniu gruntu, skutkach klęsk żywiołowych i rozwoju miasta.

Obecnie oryginalne pliki przechowywane są w archiwach Amerykańskiej Służby Geologicznej (USGS), a kopie w wielu innych miejscach. Każda fotografia ma 79-metrową rozdzielczość i obejmuje obszar o długości i szerokości 185 kilometrów.

Chociaż dzisiaj możemy stwierdzić, że dokładność zdjęć nie jest już "na czasie", to jednak do celów chociażby rolniczych nadaje się idealnie. Naukowcy najczęściej porównują zdjęcia, aby wyciągać wnioski ze zmian zachodzących na powierzchni ziemi na przykład na przestrzeni 30 lat.

Poniżej zamieszczamy omawiane zdjęcie z satelity Landsat w formie oryginalnej (z oznaczeniami).

Kliknij aby powiększyć