Czekaliśmy ponad 100 lat! W końcu zdołali odkopać ten gigantyczny skarb

Po wielu latach odkopywania w końcu możemy podziwiać jedyny starożytny teatr na Wyspach Jońskich w jego pełnej okazałości. Jak podkreślają eksperci, to bez wątpienia "najważniejszy i najbardziej imponujący zabytek, jaki ujrzał światło dzienne w starożytnej Leukadzie". Co ciekawe, ten skarb datowany na IV wiek p.n.e. i zlokalizowany ok. 3 km na południe od dzisiejszego miasta Leukada, został po raz pierwszy zidentyfikowany przez niemieckich archeologów Edmunda Krügera i Wilhelma Dörpfelda już w 1901 roku i opisany w książce Alt Ithaka wydanej w 1927 roku.

Dlaczego zatem dowiadujemy się o nim tak późno, czyli po ponad 100 latach od odkrycia? Bo choć znalezisko zapowiadało się sensacyjnie, zostało... zakopane. Tak, teatr został ponownie zasypany przez niemieckich badaczy, a z biegiem czasu teren zarósł drzewami oliwnymi i zamienił się w miejsce magazynowania. Przełom nastąpił dopiero w 1997 roku, kiedy to dzięki badaniom prowadzonym przez 12. Eforat Zabytków Prehistorycznych i Klasycznych udało się zidentyfikować to miejsce na nowo, bazując na charakterystycznym ukształtowaniu terenu.

Od 2015 roku prowadzono tu systematyczne prace wykopaliskowe, które przyniosły spektakularne rezultaty. Po usunięciu oliwek oczom archeologów ukazała się konstrukcja 13-stopniowego teatru, podzielonego na 12 sektorów. Całość obejmowała 21 rzędów miejsc siedzących oraz tzw. diazomę, czyli przejście oddzielające kolejne trzy rzędy dla widzów. Szacuje się, że teatr mógł pomieścić około 3,5 tys. osób. Badacze uważają jednak, że budowa nigdy nie została ukończona, bo pierwotnie planowano, by obiekt mógł pomieścić od 10-11 tys. widzów.

W trakcie wykopalisk odkryto także fragmenty trzech bogato zdobionych kamiennych tronów. Rzeźbienia przedstawiały m.in. lwie łapy, delfiny, ptaki i syreny. Według naukowców miały one służyć "wybitnym osobom, kapłanom lub urzędnikom miasta, a później także członkom Wspólnoty Akarnanów".

Archeolodzy wyjaśniają również, że choć teatr był używany w czasach największej świetności gospodarczej i kulturalnej starożytnej Leukady, w okresie rzymskim popadł w zapomnienie. Głównym powodem był upadek miasta po założeniu Nikopolis przez Oktawiana Augusta w 31 r. p.n.e. i przymusowym przesiedleniu wielu mieszkańców Leukady do nowej osady, co ostatecznie przesądziło o zapomnieniu starożytnego kompleksu.

***

Bądź na bieżąco i zostań jednym z 87 tys. obserwujących nasz fanpage - polub GeekWeek na Facebooku i komentuj tam nasze artykuły!