Odkryto pochodzenie drogi, po której chodził Jezus
W tzw. Okresie Drugiej Świątyni, a w szczególności w czasach, gdy władzę sprawował król Herod Wielki, Jerozolima przechodziła potężną rozbudowę. Starożytny kamieniołom, który odkryli archeologowie to prawdopodobnie jedno z największych ówczesnych źródeł budulca.
Kamieniołom, który badacze odkryli w miejscowości Har Hotzvim zawierał dziesiątki ogromnych kamiennych bloków, a także liczne miejsca do cięcia skał i ślady po wyrobiskach. Wszystko to sugeruje, że w Har Hotzvim wydobywano kamień na bardzo dużą skalę.
Jak mówią szefowie wykopalisk: Michael Chernin i Lara Shilov - "większość wydobywanego tam budulca było potężnymi kamiennymi płytami o wymiarach około 2,5 metra długości, 1,2 metra szerokości i 40 centymetrów grubości".
Rozmiary, a przede wszystkim jakość tych kamieni sprawia, że zdaniem archeologów, były one wykorzystane przy najważniejszych ówczesnych projektów, między innymi rozbudowy jerozolimskiego Wzgórza Świątynnego, a także pałaców, fortyfikacji i budynków użyteczności publicznej.
Badacze zauważyli także uderzające podobieństwo odnalezionych brył kamiennych do tych użytych do budowy schodkowanej ulicy nazywanej "Drogą Pielgrzyma", którą miał kroczyć Jezus oraz jego uczniowie. Znajduje się ona w tzw. Mieście Dawida, które stanowi pierwotne centrum osadnictwa w Jerozolimie.
Ulica została wybrukowana w późnym Okresie Drugiej Świątyni pod nadzorem Rzymian, w latach panowania Heroda Wielkiego (37 rok przed naszą erą - 4 rok naszej ery). Najpewniej więc kamienie użyte do wybrukowania tej drogi pochodziły z kamieniołomu Har Hotzvim.
Wspomniana jerozolimska ulica rozciągała się na około 500 metrów i miała aż 8 metrów szerokości. Do jej budowy wykorzystano około 10 tys. ton płyt wapiennych z kamieniołomu Har Hotzvin. Ulica powstawała blok po bloku i, z uwagi na liczne zdobienia, wymagała wysoko wykwalifikowanej siły roboczej. Zdecydowanie nie była to typowa ulica jerozolimska z tamtego okresu.
Uważa się, że droga miała znaczenie religijne, ponieważ połączono ją z niektórymi z najświętszych miejsc judaizmu m.in. ze Świątynią Jerozolimską. Ulica biegła od sadzawki Siloam do Wzgórza Świątynnego. Miejsca te wspomniane są w Nowym Testamencie i powiązane są z Jezusem Chrystusem przed jego ukrzyżowaniem. Możliwe, że droga służyła Żydom, którzy udawali się nią na Wzgórze Świątynne podczas świąt religijnych.
Ulica została zasypana gruzami podczas oblężenia Jerozolimy przez Rzymian w 70 roku naszej ery. Podczas prac archeologicznych odnaleziono tam m.in. liczne monety z tego okresu oraz broń.
