Odnaleźli pradawny rytualny stół. Zastawa była nietknięta od tysięcy lat
W Azerbejdżanie archeolodzy odnaleźli 3500-letni rytualny stół z ceramiczną zastawą, która znajdowała się w tym samym miejscu przez kilka tysięcy lat. Jakie tajemnicze rytuały były odprawiane wokół prehistorycznej konstrukcji?
Na stanowisku Tava Tepe w Azerbejdżanie blisko granicy Gruzji i Armenii naukowcy dokonali wyjątkowego w skali światowej odkrycia. W trakcie badań odkopano tajemniczą strukturę ziemną, mającą ślady rytualnego użytkowania.
Szok wśród archeologów. To ewenement na skalę światową
Kompleks składał się z koncentrycznie ułożonych kręgów, gdzie w samym środku znajdowała się okrągła kuchnia z ośmioma paleniskami, a także rytualny stół. Znajdowały się tu nieruszane od tysięcy lat ceramiczne naczynia.
Naczynia były czarnymi wypolerowanymi miskami lub kielichami o okrągłym, lub podłużnym kształcie. Obok nich odkryto długie płaskie kamienie, które mogły służyć do mieszania potraw. U podstaw misek udokumentowano zaś ślady ognia.
W jednym z narożników prehistorycznej kuchni odkryto grubą warstwę popiołu związaną z użyciem żaru oraz tajemnicze gliniane "żetony" z odciśniętymi palcami. Archeolodzy sugerują, że mogły one służyć jako pokwitowania otrzymania racji żywnościowych.
Badacze wskazują jednocześnie, że cały kompleks miał monumentalne wejście z drewnianymi kolumnami. Posiadał także dach kryty strzechą, który prawdopodobnie przykrywał całe pradawne założenie. Odnotowane otwory po drewnianych słupach podkreślą kolistość konstrukcji, która miała około 15 metrów średnicy.
W zewnętrznej części znajdowały się bardzo liczne kości zwierzęce należące do bydła, owiec i świń. W tej samej części leżały również stosy połamanych ceramicznych naczyń, które zapewne były ówczesnymi śmieciami. Sam depozyt jest pozostałością po wspólnej rytualnej konsumpcji członków społeczności koczowniczych.
Kolejną intrygującą kwestią było odnalezienie w pobliżu figurek ludzkich umieszczonych w dołach. Badacze sugerują, że wgłębienia w ziemi były dołami wotywnymi, gdzie składano bogom dary dziękczynne.
Ponadto centralny obszar kompleksu oraz wejście do całej budowli było wypełnione przez grubą warstwę ubitej żółtej ziemi, w której znajdowały się ceramiczne naczynia. Znajdował się tutaj także gliniany okręg o średnicy dwóch metrów wypełniony warstwą popiołu.
Jak wskazują badacze, pradawne miejsce było wykorzystywane między 1500 a 750 r. p.n.e. przez koczownicze ludy podróżujące między dorzeczem rzeki Kura a górami Kaukazu. Kompleks był niezwykle istotnym miejscem odpoczynku przed dotarciem do przełęczy, która pozwalała przekroczyć gigantyczne przeszkody, jakimi są góry.
