Przenieśli wieżowiec na sąsiednią działkę z ludźmi w środku. To wyczyn inżynierii sprzed niemal stu lat

Indiana Bell Building w Indianapolis  to 7-piętrowy budynek zaprojektowany w 1907 r. dla Central Union Telephone Company. Po kilkunastu latach działalności firma została przejęta przez Indiana Bell Telephone Company, która miała znacznie więcej pracowników. Aby ich pomieścić, planowano wyburzenie budynku i postawienie nowego, większego. Ale to oznaczałoby przestój w działalności centrali. Kurt Vonnegut senior, architekt nowego budynku zaproponował, aby przenieść go na sąsiednią działkę.

Dzisiaj taka operacja budzi podziw, a co dopiero niemal sto lat temu. W ciągu 34 dni budynek o wadze 11 tysięcy ton został przeniesiony o 16 metrów na południe od pierwotnej lokalizacji i obrócony o 90 stopni i ponownie przesunięty o 10 m. Całość odbyła się bez przerywania pracy centrali. Nie tylko prąd był w tym czasie dostarczany. Zachowano również ciągłość dostaw gazu i wody do budynku.

Siedmiopiętrowy budynek został podniesiony za pomocą podnośników hydraulicznych. Następnie ruch odbywał się przy użyciu hydraulicznych walców po betonowej nawierzchni przy użyciu belek świerkowych. Tempo przesuwania budynku wynosiło około 40 cm na godzinę. Aby ułatwić w tym czasie wejście do budynku, połączono je z ruchomym chodnikiem. Według przekazów niektórych pracowników, cały proces był wewnątrz niewyczuwalny. Indiana Bell Building był jednym z pierwszych budynków na świecie, który został przemieszczony zamiast wyburzania. Podobnie zrobiono z Shubert Theatre w Minneapolis, Belle Tout Lighthouse w Sussex w Anglii i Empire Theatre w Nowym Jorku.

Po przeniesieniu, obok został wybudowany kolejny budynek. Jednak z czasem konieczne okazało się ponowne zwiększenie kubatury. W związku z tym pierwotny budynek został rozebrany w 1963 r., a część dobudowana stanowi obecnie fragment 22-piętrowego wieżowca.

Przeczytaj także:

Posiadłości brytyjskiej rodziny królewskiej. Tu Elżbieta II spędzała czas

Myślisz, że masz na półce grube książki? Zobacz prawdziwego giganta

Płytki ceramiczne, odpowiednie miejsce i antyczna lodówka jak się patrzy. A wypatrzyli ją polscy archeolodzy