Spotkali się tysiąclecie wcześniej. Nowe fakty na temat kontaktów kulturowych
Badacze przeanalizowali 135 starożytnych szkieletów ludzi z południowo-wschodniej Europy. Wyniki sugerują, że poszczególne grupy społeczne nawiązały ze sobą kontakt o tysiąc lat wcześniej, niż do tej pory sądzono.
Archeolodzy postanowili bliżej przyjrzeć się życiu ludzi z epoki miedzi. Podczas studiowania danych z analizy 135 szkieletów odkryli dowody na znacznie wcześniejsze kontakty kulturowe między starożytnymi grupami, niż do tej pory sądzono. Wyniki badań zostały opublikowane w czasopiśmie „Nature”.
Dlaczego określenie, kiedy doszło do kontaktów pomiędzy poszczególnymi grupami jest ważne
Jeżeli wiemy, kiedy dokładnie doszło do określonych kontaktów między poszczególnymi grupami, wiemy też, kiedy nastąpiła wymiana kulturowa i technologiczna. Co za tym idzie, naukowcy zyskują wyjaśnienie, skąd w danej grupie nagły skok technologiczny bądź kulturowy.
W nowym opracowaniu naukowcy wyjaśniają, w jaki sposób populacje rolnicze i grupy pasterskie wymieniały się pomysłami i co ciekawsze, genetyką!
Archeogenetyka kluczem do zrozumienia starożytnych ludów
Naukowcy przeanalizowali dane genetyczne 135 osób, które żyły między 5400 p.n.e. a 2400 p.n.e., czyli okresem obejmującym późny neolit i całą epokę miedzi. Wybrano właśnie ten okres, ponieważ w tamtym czasie w Eurazji pojawiło się mnóstwo innowacji, między innymi okiełznanie procesów metalurgicznych, wynalezienie koła czy udomowienie konia.
Zaskakującym odkryciem było to, że genetycznie mieszane sygnatury były już homogenizowane w regionie wokół Odessy w 4 tysiącleciu p.n.e., co wskazuje, że kontakt i wymiana genetyczna musiały mieć miejsce już przez dużą liczbę pokoleń.
Okazuje się, że pasterze stepowi rozszerzyli swój ślad genetyczny około 3300 roku p.n.e. ze stepu euroazjatyckiego. Naukowcy na podstawie wyników analizy szkieletów musieli cofnąć datę mieszania się grup społecznych o całe tysiąclecie, wtedy grupy pasterskie i rolnicze wymieniały się swoimi innowacjami i genetyką.
Zmienia to znacząco przyjęte do tej pory fakty na temat migracji populacji i interakcji między poszczególnymi społecznościami w całej Eurazji w epoce neolitu, miedzi i brązu.
Dzięki rozwojowi genetyki naukowcy są w stanie śledzić historię zarówno poszczególnych osobników, jak i całych populacji. Stanowi to ogromną poprawę w porównaniu do poziomu analizy genetycznej jeszcze kilka dekad temu.
Oprócz najnowszych badań dotyczących ludów Eurazji, w zeszłym roku naukowcy opublikowali artykuły ujawniające nowe fakty na temat wymiany kulturowej w regionie Morza Śródziemnego. Inna grupa badaczy, w tym roku opublikowała wyniki badań dotyczące szkieletów znalezionych we wraku statku, co rzuciło nowe światło na kulturę Wikingów.
Prawdziwy postęp polega na tym, że dzięki większej ilości danych i dokładnej integracji kontekstu archeologicznego i antropologicznego będziemy w stanie uzyskać znacznie bardziej zniuansowany obraz ludzkiej prehistorii niż szerokie pociągnięcia pędzla, od których zaczynaliśmy 10 lat temu.
Znalezione nowe szczątki będą w ten sposób analizowane, a nowe dane dostarczą szczegółowych informacji na temat pochodzenia i życia danej osoby. Historia przodków, która kiedyś ograniczona była do niewyraźnych kształtów, nabierze wyraźnych rysów.
