Wielkie odkrycie na południu Polski. Ślady mające 3000 lat?
We wsi Hadykówka na Podkarpaciu przypadek pozwolił znaleźć pozostałości starożytnych urn. Mogą mieć aż 3000 lat i zawierać ślady ludzkich prochów.
Urny w Polsce z czasów Ramzesa II
Jak donosi portal Korso24.pl niezwykłego odkrycia dokonał przypadkiem jeden z mieszkańców wsi Hadykówka w powiecie Kobuszewskim. Podczas przygotowań do budowy piwnicy, wykopał ceramiczną urną. Od razu było wiadome, że to wielkie znalezisko.
Urny zostały zidentyfikowane jako narzędzia do przechowywania ludzkich prochów. Mieszkaniec, który znalazł urnę, powiedział dla Korso24.pl, że znajdowały się tam fragmenty niedopalonych kości.
Na miejscu od razu pojawili się specjaliści z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Znaleźli drugą urnę, a ich wstępna analiza odkryła ciekawe rzeczy na temat znaleziska.
Urny były w prawie nienaruszonym stanie. Na pierwszy rzut oka zauważyć można było na niej wyżłobione linie oraz rzędy kropek. Mają świadczyć o pochodzeniu z kultury łużyckiej. Teoretycznie mogą mieć nawet 3000 lat, pochodząc z okresu, kiedy w tym samym czasie w Egipcie panował faraon Ramzes II.
Te ustalenia są na razie wstępną analizą. Skontaktowaliśmy się z Instytutem Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego oraz Delegaturą w Rzeszowie Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z prośbą o komentarz do znaleziska.
Unikalny skarb kultury łużyckiej
Znalezione urny stanowią ważny relikt, jednej z najbardziej fascynujących fragmentów historii naszych ziem. Kultura łużycka to nazwa kultury archeologicznej środkowej i młodszej epoki brązu oraz młodszej epoki żelaza, funkcjonująca od 1300 do 500 r. p.n.e. jej upadek przypadł na najazd Scytów około 400 r. p.n.e.
Kultura łużycka była niejednolita i dzieliła się na wiele lokalnych grup, rozciągających na obszar od doliny Odry na zachodzie po dzisiejszą Ukrainę na wschodzie i od północnej Polski po Morawy na południu. To na jej pozostałości najczęściej trafiają archeolodzy w Polsce.
Kultura łużycka należy do ogólnoeuropejskiego kręgu kultur pól popielnicowych, ze względu na fakt, że głównym sposobem pochówku była w niej kremacja i postawienie szczątków właśnie w charakterystycznych urnach. Układano je w całe cmentarze, liczące nawet tysiące naczyń.
Ludy kultury łużyckiej zajmowały się przede wszystkim rolnictwem i hodowlą. Archeolodzy przy miejscach pozostałości kultury łużyckiej znajdowali nieraz skarby stworzone z brązu, a nawet ze złota. Ludy kultury łużyckiej potrafiły tworzyć potężne drewniane budowle. Najsławniejszą z nich jest gród w Biskupinie.
