Wrocław remontuje Bastion Ceglarski. XVI-wieczna historia wraca do życia
Między ASP a Muzeum Narodowym we Wrocławiu kryje się zapomniany bastion z XVI wieku. W 2025 roku wreszcie doczeka się remontu: miasto rusza z renowacją tarasu artyleryjskiego na Wzgórzu Polskim. To pierwszy krok do przywrócenia temu miejscu jego historycznego znaczenia.

Między Muzeum Narodowym a Akademią Sztuk Pięknych, na zboczu Wzgórza Polskiego, przez lata rdzewiała historia. Ale to się wreszcie zmieni - jeszcze w 2025 roku rusza długo wyczekiwany remont fragmentów XVI-wiecznego Bastionu Ceglarskiego.
Z tarasu niegdyś strzelały działa. Dziś strzela co najwyżej woda z kałuż
Za projekt odpowiada Zarząd Zieleni Miejskiej, a konkretne zadanie obejmie najbardziej wyeksponowany i dostępny element bastionu - taras artyleryjski. To równocześnie jego najbardziej zniszczona część. Zakres prac obejmuje wykonanie izolacji i nowej nawierzchni, odbudowę trzech stanowisk artyleryjskich oraz wykonanie systemu drenażu wód opadowych. Innymi słowy: koniec z grzęźnięciem w błocie na spacerze z historią.
Dokumentacja projektowa dla pozostałych części bastionu już istnieje - prace na dalszych odcinkach będą realizowane etapami. Miasto obiecuje, że nie skończy się na łataniu najbardziej widocznych dziur.
Od bramy do bastionu. Od bastionu do wzgórza
Choć dziś Wzgórze Polskie wydaje się zielonym marginesem między galerią a galerią sztuki, jeszcze 200 lat temu było integralnym elementem miejskiego systemu obronnego. Bastion Ceglarski - zbudowany w 1585 roku na miejscu średniowiecznej Bramy Ceglarskiej - powstał jako część Nowego Miasta, które długo nie doczekało się solidnych murów. Wcześniej jego jedyną ochroną była fosa i wał ziemny.
W 1807 roku bastion został rozebrany - usunięto urządzenia militarne, część podziemnych kazamat zasypano, a wzgórze przemianowano na punkt widokowy. Z czasem zyskało nazwę Wzgórza Holteia, a po 1945 roku - Wzgórza Polskiego. Pozostałości bastionu przetrwały do dziś w formie portalu, fragmentów murów, działobitni i podziemnych korytarzy.
W latach 70. XX wieku rozpoczęto konserwację, którą kontynuowano (z różnym skutkiem) w latach 80. Ale dopiero teraz - po 40 latach przerwy - Wrocław wreszcie wraca do tego miejsca na poważnie. Z szacunkiem dla przeszłości i planem na przyszłość.
Źródła: UM Wrocław, Wikipedia
***
Bądź na bieżąco i zostań jednym z 87 tys. obserwujących nasz fanpage - polub GeekWeek na Facebooku i komentuj tam nasze artykuły!