Złote dukaty w masowym grobie. Niecodzienne odkrycie we Wrocławiu
Dolnośląski Wojewódzki Konserwator Zabytków poinformował, że Muzeum Archeologiczne Oddział Muzeum Miejskiego we Wrocławiu poszerzyło swoje zbiory o nowe cenne eksponaty - mowa o złotych monetach znalezionych w masowych grobach ofiar wojen śląskich.
W pędzie codziennych aktywności zazwyczaj nie zwracamy na to większej uwagi, ale miejsca, w których mieszkamy, mają często bardzo bogatą historię i skrywają prawdziwe skarby. Niedawno przekonali się o tym mieszkańcy Wrocławia, bo podczas prac prowadzonych w północno-zachodniej części miasta, w okolicach ulic Legnickiej, Sokolniczej i Nabycińskiej, archeologowie odkryli masowe groby, a w nich wyjątkowe złote monety pochodzące z lat 1748-1750.
Masowe groby we Wrocławiu skrywały złote monety z XVIII wieku
Jak wyjaśnia Dolnośląski Wojewódzki Konserwator Zabytków, chodzi o teren należący do dawnych wsi Nabitin (1175 r.) i Stapin (1203 r.), a następnie do Przedmieścia Mikołajskiego, który w latach 1768-1783 został w części wschodniej i środkowej zagospodarowany na potrzeby rozwijanych przez Prusaków fortyfikacji bastionowych rawelinu dzieła mikołajskiego.
W części zachodniej, pod ziemią i fundamentami zabudowy dziewiętnastowiecznej oraz współczesnej, zachowały się jednak masowe groby, będące świadectwem tragicznych wydarzeń związanych najpewniej ze zdobywaniem miasta przez armię pruską w trakcie wojen śląskich.
To trzy wojny toczone w latach 1740-1742 (I wojna śląska), 1744-45 (II wojna śląska) i 1756-1763 (III wojna śląska) między Austrią Habsburgów i jej sojusznikami a Prusami Hohenzollernów o panowanie nad Śląskiem, w wyniku których większość regionu znalazły się w granicach pruskich.
To właśnie w tych grobach dokonano niecodziennego odkrycia świetnie zachowanych złotych monet pochodzących z połowy XVIII, a są to:
- złoty dukat Republiki Zjednoczonych Prowincji Niderlandzkich z 1748 r. o wadze 3,5 g, próby 0,986;
- złoty dukat Franciszka I Stefana Lotaryńskiego, cesarza rzymskiego, księcia Toskanii, Cieszyna, Lotaryngii, wybity w 1750 r. w mennicy w Karlsburgu, o wadze 3,5 g, próby 0,986;
- pół złotego suwerena jego małżonki Marii Teresy Habsburg, cesarzowej rzymskiej, królowej Niemiec, Węgier, Czech, Galicji i Lodomerii, arcyksiężnej Austrii, wybity w 1750 r. w mennicy w Antwerpii, o wadze 5,53 g, próby 0,920.
