Halucynacje nie są takie, jak przedstawia się je w filmach?
Halucynacje, które pokazywane są w filmach, przedstawiają niekiedy przerażające wręcz doświadczenia, emocje czy sceny. Najczęściej dotyczą mrocznych zagadnień naszego umysłu. Jednakże pokazywanie wyłącznie takich elementów jedynie utrwala błędne wyobrażenia i mity dotyczące halucynacji. Jak jest naprawdę?
Część filmów, jak nie większość, łączy halucynacje, przemoc i problemy ze zdrowiem psychicznym w całość. Może to powodować błędne przekonanie, że halucynacje wskazują wyłącznie na problemy psychiczne i należy się ich bać - nic bardziej mylnego.
Halucynacje są percepcjami, które występują bez odpowiedniego zewnętrznego bodźca i obejmują halucynacje wzrokowe, słuchowe, węchowe, smakowe oraz somatyczne. Osoba, która doznaje tego typu zjawisk, może słyszeć głosy lub dźwięki, widzieć przedmioty i ludzi, których nie ma, czy też czuć dotyk, mimo że nikt jej nie dotyka.
Kolejną kwestią są urojenia, które nie są tym samym co halucynacje. Urojenia odnoszą się do fałszywych przekonań i zaburzeń treści myślenia, np. jest to przeświadczenie, że jesteśmy śledzeni, choć nie jest to podparte dowodami.
Co może powodować halucynacje?
Jednym z wyjaśnień mogą być problemy ze zdrowiem psychicznym, w tym m.in. choroba afektywna dwubiegunowa, depresja, czy zespół stresu pourazowego. Halucynacje są także jednym z kryteriów stosowanych w przypadku diagnozowania schizofrenii.
Z drugiej strony halucynacje mogą powstać z powodu wysokiej gorączki lub z powodu uszkodzenia mózgu i nerwów wzrokowych. Z kolei choroba Parkinsona powoduje u około 75 proc. chorych halucynacje słuchowe, dotykowe i wzrokowe. Podobne odczucia występują również w przypadku migrenowych bólów głowy i padaczki. Dodatkowo mogą one powodować zaburzenia percepcji.
Halucynacje mogą wystąpić także po spożyciu niektórych narkotyków. Substancje te powodują "głębokie zmiany w doświadczeniach na poziomie zmysłów i postrzegania". Ludzie mogą doznawać jaskrawych i intensywnych halucynacji wzrokowych, halucynacji na poziomie doznań cielesnych oraz mogą powodować "wypaczoną percepcję upływu czasu". Innymi czynnikami, które mogą wywołać halucynacje to skrajny stres lub żal, brak snu, czy deprywacja sensoryczna, czyli znalezienie się w dźwiękoszczelnym pomieszczeniu.
Druga strona halucynacji
Jak podkreślają specjaliści, osoby cierpiące na halucynacje bardzo często boją i wstydzą się szukania pomocy, gdyż sądzą, że są uważani za "niebezpiecznych", czy "dziwnych". Jednocześnie dla ludzi chorych i dla ich rodzin tego typu zjawiska mogą być niezwykle uciążliwe, m.in. mogą znacznie zmniejszać komfort codziennego życia.
Leczenie halucynacji, które są spowodowane chorobą psychiczną, odbywa się po konsultacji z psychologiem lub psychiatrą. W przypadku ciężkiego przebiegu choroby stosuje się leki przeciwpsychotyczne, czy atypowe leki przeciwpsychotyczne. Lekarze podkreślają konieczność zgłoszenia się po specjalistyczną pomoc w przypadku wystąpienia halucynacji, wówczas trzeba poinformować o konkretnych objawach.
