Jak skutecznie rzucić palenie? Pomoże stymulacja mózgu
Nieinwazyjna stymulacja mózgu może być skutecznym rozwiązaniem dla osób chcących rzucić palenie papierosów. Badania potwierdziły, że technika ta poprawia wskaźniki abstynencji nawet do 6 miesięcy od odstawieniu tytoniu. Żaden dostępny na rynku preparat farmakologiczny nie jest równie skuteczny.
W ostatnich latach nieinwazyjna stymulacja mózgu (NIBS) stała się nową opcją terapeutyczną w leczeniu zaburzeń związanych z nadużywaniem alkoholu i innych substancji uzależniających. Wstępne badania potwierdziły skuteczność tej metody w leczeniu zaburzeń związanych z odstawieniem tytoniu, ale niewiele wiadomo było na temat ich skuteczności w dłuższej perspektywie czasu. Aż do teraz.
Naukowcy ze Szpitala Uniwersyteckiego w Dijon przeprowadzili metaanalizę danych w celu oceny skuteczności NIBS w długoterminowym rzuceniu palenia. W pracy opublikowanej w czasopiśmie "Addiction" wzięto pod uwagę siedem różnych badań, w których łącznie wzięło udział 699 osób.
Współczynnik ryzyka trwałej abstynencji w przypadku jakiejkolwiek formy NIBS w porównaniu do pozorowanego NIBS wynosił 2,39, co oznacza, że palacze, którzy otrzymali NIBS mieli 2,39 razy większe prawdopodobieństwo długotrwałej abstynencji od tytoniu niż palacze, którzy otrzymali pozorowany NIBS. Współczynnik ryzyka był wyższy w przypadku różnych rodzajów NIBS lub stymulacji określonych części mózgu.
- Chociaż nasz przegląd wydaje się skromny, bo obejmuje tylko siedem badań, poziom ufności jest niski, a różnice między badaniami znaczne, to wyniki wydają się być solidne i możemy śmiało sugerować, że NIBS jest techniką interesującą zarówno dla krótkoterminowego, jak i trwałego zaprzestania palenia. Ponadto, zidentyfikowaliśmy kilka badań naukowych, które są obecnie prowadzone w tej dziedzinie. W niedalekiej przyszłości NIBS może zostać uznana za obiecującą nową opcję pomocy osobom, które chcą rzucić palenie - powiedział dr Benjamin Petit, główny autor badania.
Warto wspomnieć, że dwie najczęściej stosowane formy NIBS to tzw. przezczaszkowa stymulacja prądem stałym (tDCS) i przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (TMS). W przypadku tDCS do mózgu jest wysyłany prąd stały o niskim natężeniu za pomocą elektrod umieszczonych na skórze głowy pacjenta modulując pobudliwość neuronów. Z kolei TMS wykorzystuje metalową cewkę umieszczoną przy skórze głowy pacjenta. Cewka generuje impulsy magnetyczne, które wywołują krótkotrwałe prądy elektryczne w korze mózgowej. W zależności od częstotliwości impulsów pobudliwość obszaru docelowego ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu.
