Cios w Rosjan. Uderzono w fabrykę ważnych pocisków

Tej nocy (20/21 stycznia) Ukraińcy przeprowadzili skuteczny atak z wykorzystaniem dronów na rosyjskie miasto Smoleńsk. Jednym z trafionych celów był Smoleński Zakład Lotniczy. W nim produkowane są jedne z najnowszych pocisków manewrujących Ch-59.

Wielki cios w produkcję rosyjskiego uzbrojenia. Ukraińcy zaatakowali fabrykę pocisków Ch-59
Wielki cios w produkcję rosyjskiego uzbrojenia. Ukraińcy zaatakowali fabrykę pocisków Ch-59@OsinttechnicalTwitter

Ukraińcy zaatakowali ważne zakłady lotnicze

Uderzenie Ukraińców potwierdzają liczne nagrania ze Smoleńska. Użyto do niego licznych dronów dalekiego zasięgu. Nad rosyjskim miastem pojawił się widoczny obłok dymu i ognia.

Eksperci ds. geolokalizacji szybko zidentyfikowali, że jednym z głównych celów był Smoleńskie Zakłady Lotnicze. Z dostępnych nagrań można wywnioskować, że trafiony został przynajmniej jeden z warsztatów wielkiego kompleksu. Na ten moment nieznana jest jego skala uszkodzeń.

Smoleńskie Zakłady Lotnicze to jeden z państwowych zakładów Rosji objętych sankcjami m.in. przez Unię Europejską czy Stany Zjednoczone. Podstawowo służą m.in. do remontów jeszcze starszych samolotów rosyjskich sił powietrznych m.in. szturmowych Su-25. Niemniej, jako że należą do koncernu Korporacja Taktyczne Uzbrojenie Rakietowe (KTRW), w jej zakładach powstają także elementy to nowych pocisków rakietowych rosyjskiej armii.

Smoleńskie Zakłady Lotnicze zaatakowane. Tworzą ważne pociski Rosjan

Najwięcej części w Smoleńsku powstaje do rakietowych pocisków manewrujących serii Ch-59 zaprojektowanych przez zakłady MBK Raduga. Ich konstrukcja wywodzi się z lat 80., jednak przez lata przechodziła liczne modyfikacje. Obecnie pociski tej serii stanowią uzbrojenie rosyjskich bombowców taktycznych jak Su-24 i Su-34, czy nawet najnowocześniejszego myśliwca Su-57. Kh-59 są regularnie używane do ataku na ukraińskie miasta.

Co potrafią rosyjskie pociski Ch-59

Ch-59 (w oznaczeniu NATO AS-13 Kingbolt) zaprojektowano z myślą o lotach na niskich wysokościach. Założeniem jest, aby pocisk omijał jak najlepiej radary i systemy obrony powietrznej. Ch-59 posiada rocket booster, który nadaje mu prędkości w pierwszej fazie lotu oraz silnika turboodrzutowego, który utrzymuje prędkość przelotową aż do celu.

Do naprowadzania pocisk wykorzystuje początkowo nawigację inercyjną na bazie wprowadzonych współrzędnych. Około 10 km od celu, aktywowany jest system naprowadzania telewizyjnego lub elektrooptycznego, gdzie pilot wizualnie identyfikuje cel i naprowadza na niego pocisk.

Jak wspomnieliśmy od momentu pierwszego projektu Ch-59 jest ciągle unowocześniany. Nowsze modele pocisku mają większy zasięg, sięgający już według szacunków prawie 300 kilometrów. Wśród modyfikacji są także nowe systemy elektroniczne, jak samonaprowadzanie aktywne w Ch-59MK lub zwiększenie właściwości stealth w Ch-59MK2. Następcą tych pocisków jest seria Ch-69, która po raz pierwszy została pokazana w 2022 roku.

Pocisk manewrujący Ch-59MK2Vitaly KuzminWikimedia Commons

Parametry taktyczno-techniczne pocisku Kh-59:

  • Zasięg: 200-285 km
  • Prędkość maksymalna: 1026 km\h
  • Długość: 5,37 m
  • Masa całkowita: 930 kg
  • Masa ładunku wybuchowego: 320 kg
  • Rodzaj przenoszonego ładunku: konwencjonalny ładunek wybuchowy
  • Zasięg błędu przy uderzeniu pocisku: 2-5 m
Odbył się siódmy test mega-rakiety SpaceXSpaceX / AFPAFP