Jakim sprzętem dysponują Wojska Obrony Terytorialnej?

Jednostki WOT stanowią lekką piechotę, zatem w składzie ich wyposażenia nie znajdziemy ciężkiego sprzętu oraz pojazdów bojowych. Jednakże WOT dysponuje szeroką gamą sprzętu wojskowego, na który składa się broń indywidualna, wybuchowa, a także pojazdy inżynieryjne, ciężarówki wojskowe, samochody terenowe, czy drony.

W skład uzbrojenia indywidualnego jednostek WOT wchodzi pistolet VIS 100 oraz pistolet WIST-94. Oba pistolety są polskiej produkcji, kalibru 9 mm. Pistolet VIS 100 działa na zasadzie krótkiego odrzutu lufy, wykonany jest z aluminium, które jest z kolei wzmocnione stalową wkładką. Posiada stałe przyrządy celownicze - muszkę i szczerbinkę oraz mechanizm spustowo-uderzeniowy SA/DA. Magazynek zawiera 15 nabojów. Pistolet waży około 800 g bez magazynka.

Żołnierze posługują się także karabinkami automatycznymi Grot oraz wz. 96 Beryl. Specjalny system zamontowany w karabinie Beryl umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym, seriami trzystrzałowymi i ogniem ciągłym. Sprzęt opiera się na wykorzystaniu energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór lufy. Magazynki posiadają 30 naboi, a przyrządy celownicze składają się z muszki, celownika krzywkowego i są one wyposażone w trytowe źródła światła, które umożliwiają strzelanie w nocy. Wojsko Polskie posiada ponad 86 000 sztuk tej broni.

Kolejną bronią, którą posługują się żołnierze WOT, jest karabin wyborowy Bor oraz fiński karabin SAKO TRG M10. Karabin Bor jest "polskiego pochodzenia" i jest produkowany nieprzerwanie od 2005 roku. Magazynek mieści 10 naboi 7,62x51 mm. Bez celownika i amunicji karabin waży około 6,5 kg. Naboje są wystrzeliwane z prędkością około 870 m/s, zaś skuteczny zasięg ostrzału wynosi 800 m, przy maksymalnym zasięgu 1500 metrów.

Jedynym typem karabinu maszynowego w uzbrojeniu WOT jest UKM-2000P. Karabin umożliwia tylko ogień ciągły. UKM-2000P wyposażony jest w taśmę o pojemności 200 naboi. Stała muszka i celownik krzywkowy wchodzą w skład przyrządów celowniczych. Zaletą tej broni jest to, że jeśli jest ona używana jako ręczny karabin maszynowy to wykorzystywana jest wówczas taśma o pojemności 100 naboi, która jest trzymana w skrzynce zamontowanej pod komorą zamkową broni. Dzięki temu wyważenie broni jest znacznie lepsze niż w części zachodnich konstrukcji, w których skrzynka amunicyjna jest niesymetryczna, a łuski są wyrzucane w dół.

Przy potencjalnym konflikcie wojska WOT mogą atakować wroga bronią wybuchową, czyli granatnikami RPG-7 produkcji radzieckiej, moździerzami LMP-2017 (produkcja polska) oraz ręcznymi przeciwpancernymi zestawami rakietowymi FGM-148F Javelin produkcji amerykańskiej.

Moździerz może być obsługiwany tylko przez jednego żołnierza, a zasięg broni wynosi od 100 do 1300 metrów. Szybkostrzelność wynosi 25 strzałów na minutę bez poprawiania wycelowania. Waży ponad 6,5 kg i w zależności od wariantu wyposażony jest w celownik cieczowy lub cyfrowy. Około 100 moździerzy tego typu zostało zakupionych przez Ukrainę w lutym tego roku, co było spowodowane rosyjskim atakiem. Nastąpiło wówczas pierwsze użycie bojowe tych moździerzy.

Amerykański pocisk Javelin jest najbardziej niszczycielską i jedną z najbardziej zaawansowanych technologicznie broni w uzbrojeniu WOT. Pocisk naprowadzany jest przez system podczerwieni CLU. Javelin jest rakietą typu "strzel i zapomnij" - po wystrzeleniu śledzi i niszczy swój cel bez pomocy strzelca. Rakieta jest w stanie zniszczyć w zasadzie każdy czołg, gdyż jej trajektoria lotu może przebiegać "po łuku" - w tym przypadku pocisk trafia w dach wieży czołgu, gdzie pancerz jest najcieńszy. Dodatkowo Javelin posiada dwie głowice, które umożliwiają zneutralizowanie wrogiego czołgu, który jest pokryty pancerzem reaktywnym. Pojedyncza rakieta waży ponad 22 kg, a jej długość wynosi ponad 1 m, przy średnicy 142 mm. Javeliny mogą osiągnąć cele oddalone o prawie 5 km. W uzbrojeniu WOT znajduje się 60 wyrzutni i 180 rakiet tego typu.

Do sprzętu logistycznego można tu zaliczyć samochody ciężarowe Jelcz 442.32 oraz 662, Star 266M i 266M2, zestawy samozaładowcze Jelcz 862, cysterny oraz ruchome warsztaty zabezpieczenia technicznego. Żołnierze mogą poruszać się także samochodami terenowymi Ford Ranger XLT i Tarpanami Honker, czy samochodami użytkowymi Volkswagen Transporter i Crafter.

Ponadto żołnierze mogą patrolować tereny trudnodostępne, w tym np. lasy, wykorzystując quady m.in. tajwańskie TGB Blade, czy amerykańskie Artic Cat i Polaris 570. Na wyposażeniu jednostek WOT są również motocykle Kawasaki LE 650 Versys, a także sanitarki na podwoziu nieopancerzonego pojazdu 4x4 Tarpan Honker S oraz IVEVO 40-10WM.

Zaawansowanym technologicznie sprzętem, który można znaleźć w służbie WOT są bezzałogowe statki latające FlyEye 3.0 oraz Warmate 1. FlyEye 3.0 został zaprojektowany przez polskie przedsiębiorstwo WB Electronics, a jego głównym celem jest bliskie rozpoznanie. Napędzany jest przez jeden silnik elektryczny i może osiągnąć prędkość do 120 km/h oraz pułap do nawet 5 km. Posiadając mobilną stację naziemną, jest w stanie pokonać 300 km. Dron startuje z ręki i nie wymaga dodatkowych urządzeń wspomagających. Ponadto może być sterowany ręcznie lub lecieć autonomicznie mając wcześniej zaprogramowaną trasę. Jest on bardzo cichy ze względu na to, że przez większą część swojego lotu po prostu szybuje. Rozpiętość skrzydeł wynosi 3,6 m, przy długości całej maszyny 1,8 m. W jednostkach WOT można znaleźć 48 dronów FlyEye 3.0.

Kolejnym dronem w WOT są bojowe drony Warmate 1, które są także polskiej produkcji. UAV-y tego typu mogą być wykorzystywane do obserwacji, śledzenia, wykrywania i identyfikacji celów, a także mogą niszczyć lekko opancerzone cele oraz piechotę. Dron może być wyposażony w głowicę odłamkowo-burzącą GO-1 o zasięgu rażenia 10 metrów oraz w głowicę kumulacyjną GK-1, która przebija jednorodną stal walcowaną o grubości do 24 cm. Posiadają one zapalniki uderzeniowe. Ponadto Warmate ma zamontowane kamery dzienne i nocne, co pozwala mu na przeprowadzanie różnego typu misji. Maksymalnie może wznieść się na wysokość 500 m i może poruszać się w promieniu do 10 km od operatora przez 30 min. Dron naprowadzany jest przy użyciu GPS lub przez nawigację inercyjną, która jest wspomagana automatycznym pilotem. Rozpiętość skrzydeł wynosi 1,4 m, przy długości maszyny 1,1 m i wadze równej 4 kg. Na wyposażeniu WOT znajduje się 100 dronów tego typu.

W zwalczaniu sytuacji kryzysowych żołnierzom WOT pomaga specjalny sprzęt, którym dysponują, tj. agregaty prądotwórcze, maszty oświetleniowe, kontenerowe elektrownie polowe KEP-900, środki łączności, specjalne kombinezony, czy nawet piły spalinowe.

Nie każdy wie, ale WOT posiada również pojazdy inżynieryjne takie jak spycharko-ładowarki SŁ-34 w wersji SŁ-34C oraz UMI w wersji UMI 9.50.

Wyposażenie żołnierza WOT jest różne ze względu na pełnioną funkcję. Inny sprzęt otrzyma medyk, saper, starszy strzelec, czy strzelec wyborowy. Jednakże każdy posiada hełm HA-03, odpowiedni mundur, kamizelkę kuloodporną Plate carrier oraz maskę przeciwgazową MP-6.

Według oficjalnych danych dowódca drużyny posiada dodatkowo pistolet samopowtarzalny PR-15 RAGUN oraz karabinek MSBS, gogle noktowizyjne MU-3AM i lornetkę termowizyjną TSO-1. Z kolei starszy radiotelefonista ma dodatkowo radiostację plecakową OBR z Centrum Techniki Morskiej. Starszy strzelec oprócz monokularu noktowizyjnego oraz celownika termowizyjnego SCT wyposażony jest w karabin maszynowy UKM-2000P.