Rosja używa zabronionych przez konwencję genewską pocisków

Zastosowanie broni fosforowej przeciwko celu polega na zasypaniu go płonącą substancją, którą jest właśnie biały fosfor. Substancja płonie w temperaturze przekraczającej 800⁰C i jej działanie można porównać do napalmu. Ze względu na swoją wysoką reaktywność ulega on samozapłonowi w przypadku kontaktu z tlenem. Jest też w stanie palić się pod wodą więc de facto jedyną możliwością ratunku dla poszkodowanego człowieka jest pozbycie się palącej części ubrania. Biały fofsor pali się aż do czasu całkowitego spalenia, albo dopóki ma kontakt z tlenem.

Jeżeli nawet osoby przetrwała atak białym fosorem i nie spłoneła żywce, to substancja ta wydziela również toksyczny i żrący gaz dekatlenek tetrafosoru to czeka go powolna agonia. Mogą mu się nawet rozpuścić płuca.

Biały fosfor w kontakcie z tlenem wydziela bardzo jasny dym dlatego jest wykorzystywany do stawiania zasłony dymnej aby np. osłonić przegrupowanie własnych sił. Wykorzystywane są również jako znaczniki celów militarnych, gdzie wykorzystywane są do naprowadzania własnej artylerii.

Konwencja Genewska dopuszcza używania broni fosforowej jedynie do oświetlenia i sygnalizacji. Zabronione jest jej używanie w terenach zabudowanych.

Używanie zabronionej przez prawa międzynarodowe rodzajów broni do rażenia obiektów cywilnych jest umyślnym działaniem Rosjan, którzy chcą w ten sposób złamać morale ukraińskich cywilów i wywrzeć na władzach w Kijowie