Astronomowie przedstawili niesamowitą i szczegółową symulację modelu zachowania czarnej dziury

Osiągniecie naukowców zostało opisane w czasopiśmie naukowym The Astrophysical Journal Letters. Model łączy szczegółową symulację ruchu gazu otaczającego obiekt z obserwacjami migotania Sagittariusa A*.

W przedstawionym modelu naukowcy pokazali po raz pierwszy pełną historię, jak gaz podróżuje od jego zdmuchnięcia z powierzchni gwiazd, do "zanurzenia" się w czarnej dziurze.

Astronomowie odkryli, że najbardziej prawdopodobnym scenariuszem jest taki, w którym czarna dziura pochłania gaz, który jest wydmuchiwany z gwiazd krążących dalej wokół kosmicznej struktury. Czarna dziura, w o wiele mniejszym stopniu, zasilana jest przez materię krążącą bezpośrednio wokół niej.

"Kiedy badamy migotanie, możemy zaobserwować zmiany w ilości światła emitowanego przez czarną dziurę sekunda po sekundzie, wykonując tysiące pomiarów w ciągu jednej nocy. Nie mówi nam to jednak, w jaki sposób gaz jest ułożony w przestrzeni, tak jak zrobiłby to obraz w dużej skali. Łącząc te dwa rodzaje obserwacji, możliwe jest złagodzenie ograniczeń każdego z nich, uzyskując w ten sposób najbardziej autentyczny obraz."

---

Dotychczasowe modele zakładały "sztuczny pierścień gazu" krążący wokół czarnej dziury, w dużej odległości od niej. Takie analizy dają wzorce migotania niezgodne z obserwacjami.

Czarna dziura znajdująca się w centrum Drogi Mlecznej nosi nazwę Sagittarius A*. Obiekt ten jest cięży od Słońca o około 4,31±0,06 miliona razy.

W bezpośrednim otoczeniu czarnej dziury krąży ogromna ilość gwiazd, gazu i pyłu. Według naukowców, część z tych gwiazd to stare gwiazdy należące do ciągu głównego (czerwone karły), aczkolwiek rejestrowane są tam również młode gwiazdy typu OB, które są gorące i masywne. Drugi typ gwiazd stosunkowo szybko traci swoją masę w wyniku działalności wiatru gwiezdnego.

Świecenie wirującego wokół czarnej dziury gazu, rejestrowane jest w zakresie promieniowania rentgenowskiego. Pierwsze zdjęcie czarnej dziury zostało wykonane dopiero w maju 2022 roku. Od razu określono je jako przełom w dziedzinie astronomii.