Przełomowy sposób regeneracji serca po zawale
Zawał serca na zawsze zmienia nasz najważniejszy mięsień. Tkanka sercowa nie regeneruje się, przez co powstała blizna nie potrafi przenosić impulsów elektrycznych i nie kurczy się prawidłowo. Jest pomysł jak to zmienić - stworzono innowacyjny lek nazwany TT-10.
Badania wykazały, że uwalnianie leku TT-10 zamkniętego w nanocząstkach, poprawia funkcjonowanie serca po zawale. Efektem dodatkowym jest zwiększona proliferacja kardiomiocytów i mniejszy obszar uszkodzonej tkanki.
Powrót po zawale
Zawał serca dosłownie zabija komórki mięśniowe, prowadząc do powstania blizny, która osłabia integralność tego narządu, często prowadząc do jego niewydolności. Brak możliwości naprawy serca wynika z ograniczonej zdolności komórek mięśniowych ssaków do proliferacji (podziałów) - wykluczając krótki okres po narodzinach.
TT-10 działa poprzez elementy szlaku sygnałowego Hippo i pobudza proliferację komórek mięśnia sercowego. Dootrzewnowe zastrzyki TT-10 w mysim modelu zawału serca promowały proliferację komórek i wykazały zmniejszenie wielkości martwego obszaru - już tydzień po podaniu.
Zespół Jianyi "Jaya" Zhanga z Wydziału Inżynierii Biomedycznej Uniwersytetu Alabama w Birmingham zadał proste pytanie: co by się stało, gdyby TT-10 został zamknięty do nanocząstek wykonanych z bioresorbowalnego kopolimeru glikolidu z laktydem (PLGA), umożliwiając powolne uwalnianie leku?
To założenie okazało się właściwe. Powolne uwalnianie leku zwiększyło trwałość terapii, stymulując regenerację mięśnia sercowego po zawale serca u myszy.
Wstrzyknięcie nanocząstek TT-10 do mięśnia sercowego, który uległ zawałowi, poprawiło działanie serca. Również serca poddane działaniu nanocząstek TT-10 miały znacznie mniejszy obszar zawału i niższy stosunek masy serca do masy ciała w porównaniu do pozostałych grup. Wszystkie te wskaźniki wskazują na poprawę funkcji serca w grupie otrzymującej nanocząsteczki TT-10.
Poprawa regeneracji mięśnia sercowego zaobserwowana u myszy leczonych nanocząstkami TT-10 wydaje się być przypisywana aktywacji szlaku Hippo i proliferacji kardiomiocytów.
- Nasze wyniki sugerują, że nanocząstki PLGA mogą być stosowane w celu poprawy skuteczności podawania leczenia dla licznych leków sercowo-naczyniowych. Ponadto, chociaż zwierzęta w naszym obecnym badaniu były leczone nanocząstkami TT-10 poprzez bezpośrednie zastrzyki wewnątrzsercowe podczas operacji na otwartej klatce piersiowej, nanocząstki PLGA są w pełni kompatybilne z mniej inwazyjnymi metodami klinicznymi dostarczania - dodał Zhang.
