To sprawa życia i śmierci. Tak ważna jest resuscytacja

Zatrzymanie akcji serca ma miejsce, gdy serce przestaje bić i nie pompuje już krwi do mózgu i innych narządów. Brak przepływu krwi może prowadzić do uszkodzenia narządów lub śmierci, jeśli nie zostanie podjęta natychmiastowa pomoc. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (CPR) pomaga zwiększyć przepływ krwi do serca i mózgu, niejako "kupując" poszkodowanemu czas do przybycia służb ratunkowych - bez szybkiej reakcji, zatrzymanie akcji serca jest zazwyczaj śmiertelne.

Co dobrze pokazują wyniki nowego badania, z którego wynika, że osoby, które otrzymały szybką pomoc w postaci CPR, miały o 81 proc. wyższe szanse na przeżycie do wypisania ze szpitala i o 95 proc. wyższy wskaźnik przeżycia bez poważnych uszkodzeń mózgu. Wstępne dane zostaną zaprezentowane podczas Sympozjum Naukowego Resuscytacji organizacji American Heart Association w dniach 16 i 17 listopada, która podaje przy okazji, że w Stanach Zjednoczonych dochodzi rocznie do ponad 357 tys. przypadków zatrzymania akcji serca poza szpitalem, a wskaźnik przeżycia wynosi tu zaledwie 9,3 proc. 

Nowe badanie analizowało 160 822 przypadki zatrzymania akcji serca, które miały miejsce poza szpitalem w latach 2013-2022. Średnia wieku osób, które były objęte badaniem, wynosiła 64 lata, a ponad 54 tys. z nich to kobiety. Zespół badawczy porównał przypadki, w których osoby postronne rozpoczęły CPR w różnych przedziałach czasowych, z przypadkami, w których nie było żadnej interwencji, aby sprawdzić, czy istnieje różnica w przeżywalności oraz funkcjonowaniu mózgu po wypisaniu pacjenta ze szpitala.

Okazało się, że osoby, które otrzymały resuscytację krążeniowo-oddechową w pierwszych minutach po zatrzymaniu akcji serca, miały znacznie większe szanse na przeżycie i lepszą funkcję mózgu niż te, które nie otrzymały pomocy. A im dłużej zwlekano z rozpoczęciem CPR, tym mniejszy był efekt ratunkowy. Jednak nawet jeśli resuscytację rozpoczęto do 10 minut po zatrzymaniu akcji serca, nadal istniała znacząca korzyść w przeżywalności w porównaniu do osób, które nie otrzymały pomocy od osoby postronnej.

Osoby, które otrzymały CPR w ciągu dwóch minut od zatrzymania akcji serca, miały o 81 proc. wyższy wskaźnik przeżycia do wypisania ze szpitala. Dodatkowo miały o 95 proc. wyższy wskaźnik przeżycia bez poważnych uszkodzeń mózgu w porównaniu do osób, które nie otrzymały CPR od osoby postronnej. Nawet osoby, które otrzymały CPR do 10 minut po zatrzymaniu akcji serca, miały o 19 proc. większe szanse, by przeżyć do wypisania ze szpitala i o 22 proc. większe szanse, by zachować lepsze funkcjonowanie neurologiczne w porównaniu do osób, które nie otrzymały wczesnej pomocy.

W przypadkach, w których pacjent nie otrzymał CPR od osoby postronnej, około 12 proc. przeżyło do wypisania ze szpitala, a ponad 9 proc. przeżyło bez poważnych uszkodzeń mózgu. W przypadkach, gdzie CPR rozpoczęto po 10 minutach, nie zaobserwowano poprawy w przeżywalności.

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa to umiejętność, którą każdy może opanować. Liczne organizacje, takie Polski Czerwony Krzyż czy Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy, oferują kursy pierwszej pomocy w całym kraju. Istnieje również wiele wiarygodnych szkoleń online, które pomagają w nauce CPR. Warto korzystać z zaufanych źródeł, ponieważ informacje na temat resuscytacji mogą się zmieniać w zależności od nowych badań. Ważne jest również, aby pamiętać o trzech zasadach: sprawdzić miejsce zdarzenia, zadzwonić po pomoc (numer 112) i zadbać o osobę poszkodowaną do czasu przybycia służb ratunkowych.

***

Bądź na bieżąco i zostań jednym z 88 tys. obserwujących nasz fanpage - polub Geekweek na Facebooku i komentuj tam nasze artykuły!