Świecąca jaskinia naprawdę istnieje. Co kryje się w środku?

Waitomo obejmuje kilkaset jaskiń, które powstały wskutek ruchów skorupy ziemskiej, a następnie procesów krasowych. Położone są na Wyspie Północnej. Słowo "waitomo" pochodzi z języka Maorysów i oznacza "wodę cieknącą z jaskiń". W ścianach tych jaskiń można znaleźć szczątki koralowców, małży, czy ryb, gdyż w przeszłości region ten znajdował się pod wodą.

Jaskinię Waitomo Glowworm zasiedlają świecące muchówki Arachnocampa luminosa z rodziny grzybiarkowatych. Rodzaj ten jest endemiczny (występuje tylko w jednym miejscu na Ziemi) w Nowej Zelandii i Australii.

Muchówki są w stanie świecić tylko w stadium larwalnym. Owady spędzają większość swojego życia w postaci larwy, zatem jaskinia jest stale oświetlona.

Larwy rozwieszają ze sklepienia jaskini specjalny rodzaj sieci, w które łapią swoje ofiary - inne owady. Bioluminescencja pomaga wabić ofiary, m.in. ćmy, czy komary, które podążają za światłem. Co ciekawe, najsilniej świecą te larwy, które są akurat głodne.

Bioluminescencja to świecenie żywych organizmów, które jest skutkiem enzymatycznego utleniania lucyferyny. Emisja światła zatem jest wynikiem reakcji chemicznych, podczas których, energia chemiczna zamieniana jest w energię świetlną. Świecenie może być także zjawiskiem ubocznym towarzyszącym innym procesom chemicznym.

W jaskiniach wytworzył się specyficzny i złożony ekosystem, w którym żyją albinotyczne mrówki jaskiniowe, są też "kwiaty jaskiniowe" (grzyby), czy endemiczny gatunek węgorza.

To niezwykłe miejsce było znane lokalnej społeczności od wieków. Osadnicy ze Starego Świata "odkryli" je na nowo w 1884 roku. Obecnie co roku jaskinie odwiedza około 400 tysięcy ludzi. Waitomo Glowworm znajduje się pod ciągłą obserwacją specjalnie powołanej w tym celu grupy naukowców. Badają oni skład i jakość powietrza, jego temperaturę oraz wilgotność.