Straszny powód, przez który ludzie ukrywali buty w ścianach domów

Przez kilkaset lat na świecie panował przesąd, który "nakazywał" ludziom wkładanie swoich butów w ściany domów. Miało to na celu ochronę domostwa przed złem, "odpychając je lub rozpraszając". Dzięki temu zabiegowi przez próg nie mogły się dostać m.in. wiedźmy i złe duchy, które uważane były za najpotężniejsze przejawy szeroko rozumianego zła. Czarownice były straszniejsze od demonów, ponieważ mogły swobodnie poruszać się wśród ludzi, niczym się od nich nie odróżniając.

Takie zachowania były praktykowane głównie w XVIII i XIX wieku. Buty były odnajdywane w domach w całej Europie i poza nią. Northhampton Museums z Wielkiej Brytanii postanowiło nawet uruchomić Indeks Ukrytych Butów. Do tej pory zebrano zapiski o około 3000 butach, które zostały odzyskane z 2000 lokalizacji. Najstarsze buty, które znajdują się w kolekcji, pochodzą z 1540 roku z St. John’s College w Oksfordzie. Jednakże za najstarszy odnaleziony kiedykolwiek w ścianach budynku but uważa się ten, który pochodził z 1308 roku z katedry w Winchester.

Kuratorka Northhampton Museums, Rebecca Shawcross powiedziała dla BBC, że otrzymuje miesięcznie dwa lub trzy powiadomienia o odnalezieniu butów w ścianach budynków z tak odległych miejsc, jak Kanada, USA, czy Australia.

Jedna z teorii głosi, że praktyka miała działać jak "deflektor czarownic" (deflektor to urządzenie do zmieniania kierunku przepływu gazów i cieczy). Buty miały przejmować "esencję użytkownika", kiedy były noszone na stopach, dlatego też najlepsze było stare i podniszczone obuwie. Takie talizmany były umieszczane w tzw. słabych punktach domu, np. przy oknach, czy w kominie. Alternatywna teoria mówi, że ukryte buty mogły być specjalnym rodzajem przynęty/pułapki, która miała służyć do uwięzienia czarownic lub duchów.

Ponadto wierzono także, że ukryte w ścianach dziecięce buty mogły zapewnić płodność i szczególnie chronić dzieci przebywające w domu. Z drugiej strony ludzie mogli kierować się tym, że dzieci miały "czystsze duchy", lub też tym, że wiele dzieci w tamtym czasie przedwcześnie umierało.

- We wcześniejszych wiekach mogło chodzić o ochronę przed czarownicami lub diabłem, jedna z teorii sugeruje, że buty miały działać jako przynęty dla czarownic, duchów i innych nadprzyrodzonych zagrożeń. Teoria głosi, że zła siła wierzy, że but jest osobą, atakuje go i zostaje w nim uwięziona - powiedziała Ceri Houlbrook z University of Hertfordshire dla BBC.