Anomalia magnetyczna na Atlantyku. Grozi nam nagłe przebiegunowanie?

Anomalia magnetyczna SAA (od ang. South Atlantic Anomaly) to obszar osłabienia działania pola magnetycznego, powstały prawdopodobnie w wyniku bliżej nieokreślonych fluktuacji w obrębie jądra Ziemi. Rejon ten interesuje naukowców głównie z tego względu, iż jego istnienie może być zwiastunem nadchodzącego przebiegunowania. To, że pole magnetyczne Ziemi może zmienić biegunowość jest faktem. Takie zjawiska zdarzają się cyklicznie, a ostatnia znana nam zmiana biegunów magnetycznych Ziemi, to tzw. przebiegunowanie Brunhesa-Matuyamy, które wystąpiło mniej więcej 780 tysięcy lat temu.

Ustalono też, że poziom pola magnetycznego pozostawał w obrębie dającego się zdefiniować cyklu do roku 1000. Gdy tylko zaczęło się średniowiecze, pole magnetyczne zaczęło słabnąć osiągając minimum około XVI wieku. Potem doszło do stopniowego wzmocnienia magnetycznej osłony, aż do załamania zaobserwowanego pod koniec XX wieku. Od tego czasu ziemskie pole magnetyczne osłabiło się o 7 procent.

Jak wynika z nowo pozyskanych danych, anomalia magnetyczna między Afryką, a Ameryką Południową, słabła i rosła w siłę na przestrzeni lat, ale była ciągle obecna. Może to wskazywać na to, że nie pojawiła się niedawno i jest ona związana z aktywnością jądra Ziemi. Naukowcy nie są zgodni, co do oceny wpływu anomalii magnetycznej SAA na naszą planetę. Gdy zbadano rozmiary SAA ustalono, że obszar anomalii cały czas się powiększa. Dziura w polu magnetycznym rośnie i jeśli nadal będzie to postępowało w takim tempie, wkrótce niebezpieczne promieniowanie będzie jeszcze bliżej powierzchni Ziemi.  Uczeni nie są jednak w stanie powiedzieć, czego można się spodziewać w przyszłości. SAA może znowu zmienić swoje rozmiary, ale równie prawdopodobne jest to, że stanie się zwiastunem przebiegunowania, które wcale nie musi trwać tysiące lat. Wedle najnowszych ustaleń, przebiegunowania przebiegały również bardzo gwałtownie - w ciągu dziesiątek lat lub nawet szybciej.