Fragmenty starożytnego kontynentu u wybrzeży Kanady
Naukowcy odkryli fragment starożytnego kontynentu u wybrzeży Kanady.
Ziemia Baffina, położona pomiędzy kanadyjskim stałym lądem a Grenlandią, to rozległy obszar arktyczny o powierzchni ponad 500 000 km2, co czyni ją piątą co do wielkości wyspą na świecie. Uczeni z Uniwersytetu Kolumbii Brytyjskiej odkryli tam fragmenty skorupy kontynentalnej Ziemi sprzed milionów lat.
Wyspa stanowi część najnowszego Nunavut, terytorium Kanady powstałego w 1999 r., w większości zamieszkanego przez Inuitów. Analizując próbki skał z odwiertów w prowincji Chidliak Kimberlite na południu Ziemi Baffina, zidentyfikowano sygnatury mineralne, których nie spodziewano się tam znaleźć.
- Kimberlity to podziemne rakiety, które zabierają pasażerów na powierzchnię. Pasażerami są solidne kawałki skał, które przynoszą mnóstwo szczegółów na temat warunków panujących pod powierzchnią dawno temu - powiedziała Maya Koplova, geolog z Uniwersytetu Kolumbii Brytyjskiej.
Kimberlity to ultramaficzne skały alkaliczne, które cechują się wysokim stężeniem pierwiastków śladowych z grupy pierwiastków niekompatybilnych. Naukowcy z Kanady odkryli, że tamtejsze kimberlity powstały co najmniej 150 km pod powierzchnią Ziemi.
W Kanadzie odkryto sygnatury mineralne przypominające te z kratonu północnoatlantyckiego, który rozciąga się od Szkocji po Labrador. Na terenie Ziemi Baffina odkryto zaginiony fragment wspomnianego kratonu, który rozpadł się ok. 150 mln lat temu.
Zaskakujące jest to, że tym razem do odkrycia fragmentów kratonu posłużyły próbki skał z tak dużej głębokości - do tej pory były bliżej powierzchni, ok. 10 km pod ziemią.
- Skład mineralny części kratonu północnoatlantyckiego jest tak unikalny, że nie można było go z niczym pomylić. Łatwo połączyć poszczególne fragmenty razem ze starożytnymi częściami kratonów z północnej Kanady - powiedziała Maya Koplova.
Naukowcy szacują, że do tej pory odkryli około 10 proc. całkowitego obszaru kratonu północnoatlantyckiego.
