Najlepsze drony bojowe świata. To one rządzą na polu bitwy

Dron, czyli Bezzałogowy System Powietrzny (BSP) to pojazd, który podczas lotu nie wymaga od obsługi czy załogi znajdowania się na pokładzie. Sterowanie i wykonywanie operacji odbywa się poprzez zdalny system sterowania, a wewnątrz drona nie znajduje się człowiek. Wiele zastosowań i możliwość nienarażania życia np. pilotów sprawił, że te bezzałogowe pojazdy zdobyły popularność na polach bitew wśród wielu armii świata.

Nie istnieje jeden rodzaj dronów, tak jak nie istnieje jeden model. Obecnie drony dzieli się przez pryzmat kilku kategorii. Jedną z nich jest podział dronów ze względu na masę i wynika z klasyfikacji NATO:

• Klasa I - Masa mniejsza niż 150 kg;
• Klasa II - 150-600 kg;
• Klasa III - powyżej 600 kg;

Inny sugerowany podział jest bardziej szczegółowy:

• Bardzo lekkie (Micro) - do 5kg;
• Lekkie (Light) - 5-50 kg;
• Średnie (Medium) - 50-200 kg;
• Ciężkie (Heavy) - 200-2000 kg;
• Bardzo ciężkie (Super Heavy) - powyżej 2000 kg;

Jakie drony są uznawane za najlepsze na świecie?

Po polsku powiedzielibyśmy że żniwiarz, a przeciwnicy na polu bitwy dodaliby do tego przydomek "ponury". MQ-9 Reaper jest rozpoznawalną jednostką, której początek kariery datuje się na 2001 rok. Dopiero jednak pod koniec 2006 roku maszyna wykonała pierwszy udany zrzut uzbrojenia. Od tego czasu jest obecny w teatrach militarnych działań na świecie. To jeden z największych, najcięższych i najbardziej zaawansowanych dronów na świecie. Na jego wyposażeniu znajduje się m.in:

• Radar ze zdolnością mapowania obszaru;
• System śledzenia celów do 23 kilometrów;
• Zintegrowane systemu kamer, lasery i dalmierze;
• Do 1360 kg uzbrojenia (np. bomby GBU-12);

Drony MQ-9 Reaper napędza turbośmigłowy silnik o mocy 950 KM. Maksymalna prędkość to 480 km/h, a zasięg to prawie 6000 kilometrów na pułapie ponad 15 000 kilometrów. Maszyna, choć bezzałogowa, jest oczywiście całkiem spora. Wysokość MQ-9 Reaper to 3,8 m, długość 11 m i rozpiętość skrzydeł 20 m. Obecnie wśród użytkowników tej maszyny wymienia się np. Stany Zjednoczone, Wielką Brytanię, Francję, Belgię, Niemcy, Włochy oraz Polskę.

Chociaż za datę oblotu Bayraktara TB2 uznaje się rok 2014, to w powszechnej świadomości turecki dron zagościł na dobre przy okazji początku wojny w Ukrainie. Sprzęt ten jest uznawany za jeden z najlepszych w swojej klasie i jest ku temu wiele powodów. Dron z Turcji może pochwalić się kilkoma świetnymi parametrami, w tym m.in. bardzo wysoką świadomością sytuacyjną na polu bitwy. Jakie jest jego wyposażenie? To m.in.:

• Głowica obserwacyjno-celownicza Wescam CMX-15D;
• System kamer i laserów;
• Zdolność przechwytywania transmisji;
• Wykrywanie człowieka do 10 km, pojazdów do 20 km;

Jednostką napędową drona Bayraktar TB2 jest silnik Rotax 912 iS generujący 100 koni mechanicznych przy masie startowej 650 kilogramów. Promień działania drona Bayraktar TB2 wynosi 150 kilometrów, a pułap praktyczny to 5500 metrów. Dużą zaletą wskazywaną przez jego użytkowników jest czas działania. Ten wynosi nawet 27 godzin. Obecnie Bayraktar TB2 jest użytkowany m.in. przez Turcję, Azerbejdżan, Ukrainę, Polskę czy Maroko.

Gromadzenie obserwacji, kontrola pola walki, odstraszanie wrogów i precyzyjne rażenie wrogich pozycji i innych celów - to na szybko zebrany zestaw cech brytyjskiego drona BAE Taranis, którego nazwa nawiązuje do celtyckiego boga Taranisa. Po polsku określilibyśmy go mianem "Gromowładny", co jak się okazuje celnie odnosi się również do przedstawionego pojazdu bezzałogowego. Pierwszy oblot Taranisa miał miejsce w sierpniu 2013 roku, ale obecnie nie jest używany na masową skalę. Projekt nadal nie został ukończony.

To jednak pozwala stwierdzić, że BAE Taranis to jeden z najbardziej tajemniczych sprzętów wojskowych rodem z Europy. Co o nim wiemy? Znamy jednostkę napędową - ostatnim użytym silnikiem był turbowentylatorowy Rolls-Royce Adour o ciągu 6500 funtów. Wersja z 2020 roku miała rozpiętość skrzydeł nieco powyżej 9 metrów, długość ponad 11 metrów i wysokość ok. 4 metrów. 

Uwagę na pewno zwraca jego masa wynosząca aż 8000 kilogramów. BAE Taranis ma mieć możliwość przenoszenia różnorodnego uzbrojenia, a dodatkowo decyzje i działanie na polu bitwy ma być wspierane przez system sztucznej inteligencji. Mowa zatem o topowym sprzęcie, który... musi oficjalnie powstać.

Był Żniwiarz, to czas na Mściciela - albowiem sprzęty te łączy producent. W przypadku MQ-20 Avenger mamy do czynienia z tyle zaawansowaną, co już niejako klasyczną konstrukcją. Nie chodzi tu jednak o wiek, a raczej bogate doświadczenie bojowe sprzętu. Pierwotny oblot drona z USA miał miejsce jeszcze w 2009 roku, a od tego czasu modele z tej grupy zaliczyły udział w wielu miejscach na świecie. Dron ma ponad 8200 kilogramów masy startowej, osiąga prędkość 740 km/h i jest zdolny do przenoszenia różnorodnego uzbrojenia. Co znajdziemy na pokładzie?

• Rakiety Hellfire;
• System redukcji sygnatury podczerwieni i radarowej;
• Zintegrowane systemy kamer i laserów;

Największą zaletą wskazywaną w przypadku drona MQ-20 Avenger jest zdolność do przenoszenia sporej ilości uzbrojenia. 6 zewnętrznych węzłów pozwala na podczepienie nawet 2900 kilogramów uzbrojenia, podczas gdy komora wewnętrzna dodaje do tego 1600 kilogramów. Zasięg maszyny wynosi 2900 kilometrów, a sam pojazd jest zdolny do operowania przez około 18 godzin.
Zobacz: Tureckie drony, czyli nie tylko Bayraktar TB2
Potężna moc i wszechstronność to sprawdzone atuty na polu walki. MQ-20 Avenger sprawdza się w atakach naziemnych, udzielaniu bliskiego wsparcia z powietrza, operacjach specjalnych i zbieraniu informacji.

Jak można się domyślić, w kwestii nowoczesnego uzbrojenia na polu bitwy sporo do powiedzenia ma również Izrael. Państwo to, choć niewielkie, to zdolne jest do produkowania autorskiego uzbrojenia. Przykładem jest dron Elbit Hermes 900, który stanowi rozwinięcie projektu Hermes 450 i miał swój oblot w 2009 roku. Startowa masa maszyny to 970 kilogramów. Co potrafi izraelski Hermes 900?

• Przenoszenie różnorodnego uzbrojenia;
• Zdolność do retlanslacji systemów łączności;
• Wykonywanie do dwóch rodzajów misji jednocześnie;
• Łatwa zmiana konfiguracji;

Dron Elbit Hermes 900 o rozpiętości skrzydeł wynoszącej 15 metrów napędza benzynowy silnik Rotax 914. Maksymalna prędkość pojazdu to 222 km/h, a pułap lotu dochodzi do nieco ponad 9000 metrów. Dużą zaletą jest czas działania. Hermes 900 może prowadzić ciągły lot nawet przez 36 godzin, co w tej klasie BSP jest światową czołówką.