Rosji kończą się krytyczne radary. Bez nich nie wygra z ukraińską artylerią

Podstawą walk toczących się między siłami rosyjskimi i ukraińskimi są niezmiennie starcia artyleryjskie, co oznacza silną zależność obu stron od sprawnego wykrywania i likwidacji radarów rozpoznania artyleryjskiego. Radarów, które - jak sugerują najnowsze informacje brytyjskiego wywiadu - są po stronie rosyjskiej są na wyczerpaniu, bo Moskwa dysponować ma obecnie dosłownie "kilkoma kluczowymi systemami", które są niezwykle trudne do zastąpienia. Wszystko dlatego, że siły ukraińskie prowadzące kontrofensywę w okupowanych regionach zostały przez Kreml niejako zmuszone do korzystania głównie z haubic czy systemów artylerii rakietowej wysokiej mobilności, jak HIMARS-y.

Dlaczego? Tak jak pisaliśmy wielokrotnie, rozległe pola minowe, zasieki, betonowe konstrukcje przeciwpancerne czy utwardzone okopy utrudniają prowadzenie działań wojennych regularnej armii, więc Ukraińcy muszą niszczyć ciężkie działa, punkty dowodzenia i kontroli, obiekty logistyczne i komunikacyjne oraz pozycje wojsk, aby kupić jej wystarczająco dużo czasu na ich pokonanie. Oznacza to, że "przetrwanie rosyjskich sił lądowych zależy od skutecznego wykrywania ukraińskiej artylerii i uderzenia przeciwko niej, często przy użyciu własnej artylerii":

Tymczasem Rosja cierpieć ma z powodu "pogłębiającego się niedoboru radarów rozpoznania artyleryjskiego, zwłaszcza nowoczesnego Zoopark-1M. Tylko garstka z pierwotnie rozmieszczonej floty prawdopodobnie nadal będzie działać w Ukrainie". Jak wynika z analizy przeprowadzonej przez portal wywiadowczy Oryx, co najmniej 38 rosyjskich radarów zostało zniszczonych, uszkodzonych lub przechwyconych w Ukrainie, w tym osiem systemów Zoopark-1M.

A jeden z nich na początku tego miesiąca i mowa o jednostce zlikwidowanej w pobliżu miejsca stacjonowania wojsk rosyjskich dowodzonych wcześniej przez generała Iwana Popowa, który został ostatnio zwolniony, bo zwracał uwagę Kremla na... a jakże, problemy z radarami artyleryjskimi, które miały doprowadzić do ogromnych strat w rosyjskich oddziałach.

Radar rozpoznania artyleryjskiego jest to urządzenie umożliwiające określenie pozycji ognia artyleryjskiego poprzez obliczanie w czasie rzeczywistym trajektorii wystrzelonych pocisków i pozwalające tym samym na błyskawiczną odpowiedź własnym ogniem. Radar tego typu może być sprzężony z akustycznym systemem lokalizacji, który wykorzystuje anteny akustyczne do określania położenia artylerii na podstawie dźwięku nadlatującego pocisku.

Rosyjski Zoopark-1M jest właśnie radarem tego typu i służy do rozpoznania stanowisk ogniowych wroga (pozycji wyrzutni MLRS, artylerii i moździerzy, wyrzutni rakiet taktycznych i systemów obrony powietrznej itp.), obliczania trajektorii pocisków, korygowania ognia własnej artylerii oraz śledzenia przestrzeni powietrznej i kontroli nad bezzałogowymi statkami powietrznymi.

Zoopark-1 może w ciągu minuty zlokalizować 20 pozycji środków ogniowych i śledzić jednocześnie cztery cele - pozwala na wykrycie pozycji moździerzy w odległości 18-22 km, pocisków artyleryjskich z dział kalibru 105-155 mm z 15-20 km, rakiet z wyrzutni wieloprowadnicowych MLRS kalibru 122-240 mm z odległości 25-35 km, a taktycznych pocisków rakietowych z 40-45 km.

Dane są przetwarzane przez komputer Sajwer-2 i uzupełniane za pośrednictwem aparatury radionawigacyjnej Majak, która doprecyzowuje położenie celu na mapie. Te dane są przekazywane jednostkom artylerii i stanowią podstawę do prowadzenia ognia. System jest zamontowany na nadwoziu transportera MT-LB, a współpracuje z nim samochód obsługi technicznej, który holuje zapasowe źródło zasilania o mocy 30 kW.