Z dna Morza Czarnego wydobyto wrak Airacobry

Sławek Zagórski

Rosyjscy naukowcy i archeolodzy wydobyli z dna Zatoki Kalamickiej wrak samolotu Bell P-39 Airacobra. Samolot rozbił się w Morzu Czarnym w 1945 roku.

Z dna Morza Czarnego wydobyto wrak Airacobry

Rosyjscy naukowcy i archeolodzy wydobyli z dna Zatoki Kalamickiej wrak samolotu Bell P-39 Airacobra. Samolot rozbił się w Morzu Czarnym w 1945 roku.

W pobliżu wsi Nowofiedorowka, na zajętym przez Rosjan Krymie, specjaliści z firmy wydobywczej, naukowcy z Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego i przedstawiciele Ministerstwa Obrony Federacji Rosyjskiej, przeprowadzili akcję wydobycia wraku myśliwca P-39 Airacobra.

Samolot nie został stracony w boju. Wodował w wyniku awarii technicznej 27 lipca 1945 roku.Konstantin Mihalchevskiy/SPUTNIK RussiaEast News

Okoliczni mieszkańcy wiedzieli, gdzie mniej więcej wodował myśliwiec. Leżał niezbyt głęboko i w niewielkiej odległości od brzegu. Konstantin Mihalchevskiy/SPUTNIK RussiaEast News

Specjaliści przeholowali go bliżej i wydobyli na brzeg. Wrak nie jest w najlepszym stanie. Maszyna straciła ogon za silnikiem i jedno ze skrzydeł.Konstantin Mihalchevskiy/SPUTNIK RussiaEast News

Bell P-39 Airacobra był samolotem amerykańskiej produkcji, oblatanym w kwietniu 1938 roku. Pierwsze trafiły do dywizjonów USAAF w lutym 1941 roku. Amerykanie wykorzystywali je głównie na Pacyfiku i w Afryce Północnej. Tam nie przeszkadzał im brak sprężarki i niskie osiągi na dużych wysokościach.

Na podobnym pułapie toczyły się walki na froncie wschodnim. Sowietom brakowało nowoczesnych maszyn. Ówczesne produkcje radzieckie nie posiadały opancerzenia, samouszczelniających się zbiorników paliwa i radiostacji. Dla radzieckich pilotów przesiadka z „iszaków” i wczesnych ŁaGG-ów była prawdziwym skokiem jakościowym.

Piloci cenili przede wszystkim radiostację, która znacznie ułatwiała komunikację, uzbrojenie w działko i opancerzenie, które chroniło pilota. Lotnictwo radzieckie używało Airacobr głównie do eskorty samolotów szturmowych i osłony własnych jednostek lądowych na niskim pułapie.

Radzieckie lotnictwo było głównym użytkownikiem tego typu. W ramach Lend-Lease do ZSRR dotarło 4758 sztuk P-39 różnych wersji. Niemal połowa z 9558 wyprodukowanych. W lotnictwie polskim były wykorzystywane dwie maszyny tego typu. Jedna od listopada 1944 roku jako samolot dyspozycyjny w 2 samodzielnej eskadrze sztabowej. Istnienie drugiego dowodzi jedynie fotografia.