Nieziemska symulacja kosmicznej kolizji. W ten sposób powstały pierścienie Saturna?
Naukowcy coraz bardziej popierają teorię wskazującą, że za powstanie charakterystycznych pierścieni Saturna stoi kosmiczna kolizja dwóch lodowych księżyców. NASA właśnie opublikowała symulację, przedstawiającą to fascynujące zdarzenie.
Już od dekad astronomowie zastanawiają się, w jaki sposób ukształtowały się pierścienie Saturna. Główne pierścienie mają średnicę ponad 250 000 km i zazwyczaj mają zaledwie 10 m grubości — składają się one z lodu i skał. Co ciekawe, te wyjątkowe formacje przestają być widoczne z Ziemi co 14-15 lat. Formacje te również... ogrzewają górne warstwy atmosfery gazowego olbrzyma.
Tajemnica powstania pierścieni Saturna
Naukowcy już od pewnego czasu twierdzą, że Saturn nie od zawsze posiadał swoje pierścienie. Według wyników badań, które ukazały się w tym roku, te charakterystyczne struktury mają "zaledwie" 400 mln lat.
Wcześniejsze teorie mówią, że pierścienie powstały wskutek rozpadu lodowego księżyca Veritas/Chrysalis, który uległ zniszczeniu poprzez oddziaływanie sił pływowych. Nieco zmieniona teoria mówi, że w księżyc Saturna uderzył inny obiekt kosmiczny, np. duża kometa lub asteroida.
Według szacunków Veritas/Chrysalis mógł mieć średnicę od 400 do 600 km i był nieco większy niż inny istniejący księżyc Saturna Mimas.
W ten sposób zostały stworzone pierścienie gazowego olbrzyma?
Obecnie naukowcy chcieli przetestować teorię o zderzeniu dwóch lodowych księżyców. Aby stworzyć najnowszą symulację, astronomowie przeprowadzili ponad 200 różnych wersji kosmicznej kolizji. Według specjalistów właśnie takie wydarzenie byłoby w stanie rozproszyć odpowiednią ilość lodu wokół gazowego olbrzyma.
Ten scenariusz w naturalny sposób prowadzi do powstania pierścieni bogatych w lód. Kiedy lodowe księżyce progenitorowe zderzają się ze sobą, skały znajdujące się w ich jądrach są rozpraszane w mniejszym stopniu niż pokrywający je lód
Jednakże, w jaki sposób dwa księżyce mogły się ze sobą zderzyć? Jak sugerują badacze, mogło to być spowodowane powstaniem tzw. rezonansu grawitacyjnego tych dwóch bliskich sobie obiektów kosmicznych. W konsekwencji efekt ten sprowadził księżyce na kurs kolizyjny.
Jednocześnie badacze wskazują, że wraz z upływem milionów lat księżyce mają tendencję do migrowania na zewnątrz systemów planetarnych. Astronomowie podkreślają także, że powstała wskutek kolizji materia wpłynęła na zachowanie pozostałych księżyców Saturna.
- Wciąż tak wiele nie wiemy o układzie Saturna, w tym o jego księżycach, w których panują środowiska mogące sprzyjać życiu. Dlatego ekscytujące jest korzystanie z takich dużych symulacji, aby szczegółowo zbadać, w jaki sposób mogły ewoluować - dodał dr Jacob Kegerreis, naukowiec w Centrum Badawczym Ames NASA.
Wyniki badań zostały opublikowane w czasopiśmie naukowym The Astrophysical Journal.