Dzieci urodzone w kosmosie będą inne od ziemskich

Naukowcy badali ciążę wielu zwierząt w kosmosie, w tym salamander, ryb i szczurów. Do tej pory nie udało się jednak przeprowadzić eksperymentów z udziałem ludzi. Ponad 60 kobiet odbyło podróż poza Ziemię, ale żadna z nich nie była w tym czasie w ciąży, nie mówiąc już o porodzie w warunkach zerowej grawitacji.

Ale plany dotyczące kolonii na Marsie i podróży w odległe części kosmosu sugerują, że pewnego dnia ludzie będą rodzić się poza Ziemią. To generuje wiele interesujących pytań. Jak będzie przebiegał poród i same dzieci?

Najbardziej oczywistą różnicą dotyczącą porodu w kosmosie jest środowisko zerowej grawitacji, co może stanowić duże utrudnienie dla matki wypychającej dziecko. Oczywiście, tyczy się to jedynie porodów naturalnych, choć większość rozwiązań ciąży prawdopodobnie i tak kończyłaby się cięciem cesarskim. Ponadto, gdyby kobiety żyły na stałe poza Ziemią, istniałoby większe ryzyko ciąży podwyższonego ryzyka niż na naszej planecie. Dlaczego?

Po pierwsze, bez przyciągania ziemskiego, kości tracą gęstość. Badania pokazują, że astronauci tracą 1-2 proc. gęstości kości przez każdy miesiąc spędzony w przestrzeni kosmicznej. To mogłoby stanowić poważne zagrożenie podczas porodu, bo miednica mogłaby po prostu pęknąć.

Wiemy też, że sposób, w jaki się rodzimy, wpływa na naszą anatomię. Rozmiary naszych głów są ograniczone rozmiarami kanałów rodnych matek. Im więcej przeprowadza się cięć cesarskich, tym większe głowy w populacji dzieci. To nie wszystko. Dzieci urodzone w kosmosie prawdopodobnie miałyby także inny kolor skóry, bo byłoby w niej więcej melaniny do ochrony przed promieniowaniem kosmicznym. Im więcej melaniny, tym ciemniejsza skóra, więc dzieci urodzone w kosmosie mogłyby być ciemnoskóre.

Zmiany w ludzkiej anatomii mogą potrwać całe wieki, a ludzie żyjący w kosmosie mogą różnić się od tych rodzących się na Ziemi.