Pałac w Kopicach, poznaj historię Śląskiego Kopciuszka

Pałac w Kopicach powstał w 1783 roku w miejsce rycerskiej siedziby. Nazwany Pałacem na Wodzie ze względu na otaczającego go stawy, mimo że popadł w ruinę, w dalszym ciągu zachwyca swoim pięknem. Stanowi część zabytkowego zespołu pałacowo-parkowego, na który składają się park z kaplicą grobową Schaffgotschów oraz folwark.

W 1783 roku stara siedziba rycerska została przebudowana na okazałą rezydencję w stylu neoklasycystycznym. Natomiast w 1859 roku obiekt został zakupiony przez Hansa Ulricha von Schaffgotscha, który nabył ją z myślą o swojej ukochanej żonie Joannie.

W tamtym czasie też rezydencja została przebudowana, nabierając cech stylu neogotyckiego z elementami neorenesansowymi. Wokół pałacu powstaje również piękny ogród, folwark oraz park krajobrazowy. Wokół budynku, na rozległych terenach znajduje się 10 stawów, a ich usytuowanie sprawia, że obiekt nazwany zostaje Pałacem na Wodzie.

W 1910 roku umiera żona Hansa, Joanna. Obiekt pozostaje w rękach rodziny i przeżywa lata swojej świetności i trwa nienaruszony nawet podczas I i II Wojny Światowej. W 1945 roku Pałac przechodzi w ręce państwowe w związku z tym, że rodzina Schaffgotschów zmuszona została przez zbliżającą się linię frontu do opuszczenia rodowego majątku.

W 1956 roku Pałac w Kopicach został podpalony przez nieznanych sprawców, jednak dochodzenie wykazuje, że wszystko zostało starannie zaplanowane, ponieważ ogień został podłożony w czterech miejscach jednocześnie. Co więcej, parkowe stawy przed podpaleniem zostały osuszone, w związku z czym, straż pożarna nie miała wystarczającej ilości wody do ugaszenia płomieni. Przepiękny pałac zostaje na zawsze uszkodzony, a wyposażenie sukcesywnie rozkradane.  

W 1990 roku pojawia się tajemniczy inwestor, który twierdzi, że chce odbudować pałac. Jednak obiekt pozostawał w takim samym stanie, aby następnie nabyła go spółka Zarmen. Jedyne zmiany, jakie nastąpiły pod nowym właścicielstwem, jest ogrodzenie pałacu oraz częściowe zahamowanie jego popadania w ruinę.

Kolejny inwestor, również kończy swoje plany odbudowy jedynie na słowach. Następnie kupnem pałacu zainteresował się inwestor z Opolszczyzny. Jednak nastąpiło wiele trudności w związku z transakcją, a pałac w dalszym ciągu czeka na odbudowę, stopniowo popadając w coraz większą ruinę. 

Pałac w Kopicach związany jest z historią pewnej dziewczynki, która z czasem zyskała miano Śląskiego Kopciuszka. Joanna Gryzik urodziła się w biednej chłopskiej rodzinie. Zaraz po narodzinach jej siostry Karoliny, ojciec, żywiciel rodziny, zmarł. Matka Joasi została z dwójką małych dzieci bez środków do życia.  

Nie namyślając się długo, matka dziewczynek postanowiła wyjść ponownie za mąż, jednak nowy partner nie zgodził się wziąć pod swoją opiekę aż dójki obcych dzieci. W związku z czym Joanna trafiła pod opiekę Emilii Lukas, która pracowała w domu Karola Goduli. Karol Godula przez miejscowych nazywany był diabłem z Rudy, jeden z najmajętniejszych ludzi na Śląsku tamtych czasów. Nazywany diabłem przez jego wygląd oraz zamiłowanie do chemii. W dzieciństwie został dotkliwie pobity, a napaść oszpeciła go na całe życie.

W związku z tym, że z zamiłowania był chemikiem, z jego domu często dochodziły dziwne dźwięki, dym i światła.  Nagle w życiu Karola pojawiła się mała Joanna, a on został nią całkowicie oczarowany. Jego miłość do dziewczynki urosła do takiego stopnia, że przepisał na nią cały majątek. Joanna stała się milionerką. Jak nietrudno się domyślić, rodzinie Goduli się to nie spodobało. Przypadkowa znajda zagarnęła ich cały majątek. Chcieli oni podważyć testament, jednak jedyne co udało im się wynegocjować to to, że jeżeli dziewczyna umrze bezpotomnie, majątek wróci do rodziny.

Kierowani chciwością krewni chcieli zamordować dziewczynę, jednak została ona w porę umieszczona w klasztorze pod opieką sióstr Urszulanek we Wrocławiu, gdzie uzyskała pełne wykształcenie. Jak się nietrudno domyślić, młoda, atrakcyjna, wykształcona, a przede wszystkim bogata dziewczyna, przyciągnęła w krótkim czasie adoratorów. W końcu poznała o 11 lat starszego hrabiego Hansa Ulricha Schaffgotscha, pochodzącego ze znanego i szlachetnego rodu, jednak niezbyt majętnego.

Szybko się w sobie zakochali, jednak Joanna w dalszym ciągu posiadała chłopskie pochodzenie, rozwiązaniem oczywiście stały się pieniądze. Za odpowiednią sumę z rąk króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV otrzymała tytuł szlachecki oraz nazwisko Gryzik von Schomberg-Godulla. Młodzi żyli na rachunek Joanny, ponieważ hrabia nie posiadał żadnych dóbr.  W 1859 roku kupili Pałac w Kopicach zapoczątkowując górnośląską linię rodu Schaffgotschów.

Urodziło im się 3 córki oraz syn, którzy następnie pożenili się z potomkami najznamienitszych śląskich rodów. Małżeństwo zasłynęło w okolicy ze swojej niezwykłej hojności. Za ich pieniądze wybudowano szkoły, szpitale, sierocińce oraz kościoły.

Obecnie pałac jest zamknięty dla zwiedzających, jednak jest to na tyle duży obiekt, że samo podziwianie go zza pałacowej fosy powinno dostarczyć nam wrażeń. Warto również się wybrać w te rejony ze względu na to, że przepiękne przypałacowe tereny parkowe są dostępne dla spacerujących.

Mimo że park nie jest w najlepszej kondycji, to oddaje klimat XIX wiecznej posiadłości. Między roślinnością możemy napotkać pozostałości po budynkach niegdyś się tam znajdujących oraz podziwiać zabytkową bramę. Czasy swojej świetności ma już dawno za sobą, w najlepszych latach tereny te zdobiło 300 rzeźb.

Posiadłość znajduje się w małej miejscowości Kopice położonej niedaleko miasta Grodków oraz Niemodlina.