Kolejowa estakada zmieniona w park

W miastach takich jak Nowy Jork każdy skrawek zieleni jest niemal na wagę złota. Niedawno mieszkańcy miasta i turyści dostali jeden z najwęższych i najdłuższych parków na świecie, położony dodatkowo kilkaadziesiąt metrów nad ziemią.

Historia tego miejsca rozpoczęła się w 1930 roku, gdy w tej części miasta realizowany był wielki program przemysłowy West Side Improvement. By nie paraliżować ruchu na ulicach miasta zdecydowano, że do znajdujących się w tej dzielnicy fabryk i zakładów poprowadzona będzie linia kolejowa, biegnąca ponad 13 kilometrowym wiaduktem, 30 metrów nad ziemią.

Po zamknięciu nowojorskiej strefy przemysłowej, estakada od 1980 roku była nieużywana i z każdym rokiem niszczała. Kiedy pojawiły się plany wyburzenia jednej z najdłuższych dróg napowietrznych w Nowym Jorku pojawili się ludzie, którzy chcieli w miejscu tym stworzyć przestrzeń przyjazną mieszkańcom, która dzięki swej wysokości i dużej ilości zieleni będzie izolowała ich od zgiełku dnia codziennego.

Batalia o estakadę rozpoczęła się w roku 1999 kiedy to założona została grupa Friends of High Line. Od tej pory idea nabrała tempa i zyskiwała coraz więcej zwolenników zarówno wśród mieszkańców jak i władz miasta. Po ogłoszeniu otwartego konkursu na zaprojektowanie koncepcji parku, organizatorzy otrzymali pod ocenę 720 prac z 36 krajów całego świata. W 2004 roku ostatecznie wybrano koncepcję zaprezentowaną przez zespół architektów pod egidą Jamesa Cornera.

Przebudowa zmierzająca do zmiany przeznaczenia estakady w park, rozpoczęła się w kwietniu 2006 roku. Zakończenie prac miało miejsce 8 czerwca tego roku.