Oceany płynnej wody na Srebrnym Globie

Naukowcy z Carnegie Institution of Washington stwierdzają jednoznacznie, na Księżycu jest znacznie więcej wody niż wcześniej sądzono. Jest ona ukryta w skałach głęboko pod powierzchnią gruntu w miejscach silnie zacienionych, na przykład w kraterach.

Obalono również wcześniejszą teorię, jakoby woda pochodziła tylko z zewnątrz, a więc została przyniesiona na Księżyc za pomocą fragmentów komet lub obłoków molekularnych. Na łamach "Proceedings of National Academy of Sciences" amerykańscy naukowcy opisują, że woda mogła pojawić się we wczesnych etapach powstawania Srebrnego Globu.

Z dokładnych analiz wynika, że wody na Księżycu może być dwukrotnie więcej niż wskazywałyby na to poprzednie badania. To oznacza, że całą księżycową wodą można byłoby wypełnić amerykańskie Wielkie Jeziora. Gdyby całą wodą wypompować z wnętrza naturalnego satelity naszej planety, to pokryłaby ona jego powierzchnię warstwą o wysokości 1 metra.

Według obecnej wiedzy naukowej sądzi się, że około 4,5 miliarda lat temu w formującą się Ziemię uderzył obiekt wielkości Marsa, który wybił fragmenty skał i osadów, a następnie utworzył z nich Księżyc. Gorąca magma, która zawierała wodę pozostała wewnątrz Księżyca, choć wcześniej wydawało się, że w znacznej mierze woda ta wyparowała.

Ostateczny dowód potwierdzający tą teorię pojawił się, gdy naukowcy po raz kolejny przebadali skały, które z Księżyca przywiozły załogi statków Apollo 14 i 15, a także fragment meteorytu znalezionego w północno-zachodniej Afryce.

Teraz naukowcy zajmą się szczegółowym ustalaniem, w jaki sposób woda była w stanie przetrwać na Księżycu i gdzie najszybciej można ją znaleźć. Bez wątpienia odkrycie dużych składowisk wody byłoby niezwykle cenne przy planowanej budowie pierwszej stałej bazy księżycowej.