Wegetariańscy mnisi? Badacze zbadali dietę ludzi z wczesnego średniowiecza

Naukowcy od dawna zakładali, że dieta w średniowiecznej Francji była ściśle związana ze statusem społecznym. Teoria ta opiera się na przekonaniu, że bogatsze warstwy społeczne, czyli szlachta i duchowieństwo miały dostęp do różnorodnych i wysokiej jakości produktów spożywczych, takich jak mięso, ryby, oraz egzotyczne przyprawy, podczas gdy chłopi i biedniejsze warstwy społeczne spożywały głównie produkty roślinne, takie jak zboża i warzywa.

W X wieku wprowadzono jednak tzw. reformy kluniackie, które miały m.in. ograniczyć spożycie mięsa i innych rodzajów żywności wśród warstwy duchownej, która zdaniem ówczesnych ludzi zbyt bardzo odbiegła od zasad nakreślonych przez św. Benedykta.

Naukowcy postawili więc hipotezę, że w związku z tym dieta mnichów z tego okresu powinna być w dużej mierze wegetariańska, podobnie jak osób świeckich, które jednak miały częściej spożywać mięso. Najbogatszą i najbardziej zróżnicowaną dietę mieli posiadać najwyżej postawieni w hierarchii społecznej.

Analiza kości i zębów średniowiecznych Francuzów z elitarnego cmentarza Saint-Jean de Todon wykazała, że w ich diecie obecne były różnorodne zboża i warzywa, ale regularnie spożywali także mięso, co zgadzałoby się z postawioną hipotezą.

Osoby, których groby na tym cmentarzu nie były oznaczone (co uważano za wyznacznik ludzi o niższym statusie) posiadały diety bardzo zbliżone do tych, których uznano za najbogatszych. Może to oznaczać, że diety wśród ówczesnych ludzi wcale się znacznie nie różniły lub że brak oznaczeń grobów wcale nie musiał oznaczać niższego statusu społecznego.

Przebadane szczątki z cmentarza Saint-Victor-la-Coste przeznaczonego dla najbiedniejszych natomiast potwierdziły hipotezę, że tamtejsi ludzie żywili się głównie zbożami i warzywami. Nie miała tutaj znaczenia płeć, co w przypadku klas wyższych powodowało już sporą różnicę - kobiety, zgodnie z regułą benedyktyńską, otrzymywały mniej mięsa.

Co ciekawe, badania pokazują również, że dzieci z wyższych warstw społecznych były dłużej karmione piersią niż te z biedniejszych rodzin. Część z tych dzieci była w ten sposób odżywiana nawet w wieku 4 lat. Biedniejsze natomiast zaprzestawały takiej diety dwa lata wcześniej.