Wojna Zimowa. Perfidna prowokacja sowietów

"Fińska klika wojskowa rozpętała konflikt z ZSRR" - grzmiała sowiecka propaganda. Komuniści uważali się za ofiary. I rzekomo dlatego uderzyli na sąsiada natychmiast po tym, jak ten odmówił żądaniom terytorialnym wysuniętym przez Stalina.

Sowieckie czołgi biorące udział w napaści na Finlandiędomena publiczna

24 sierpnia 1939 roku w Moskwie został podpisany układ o nieagresji między III Rzeszą a Związkiem Sowieckim, który do historii przeszedł jako pakt Ribbentrop-Mołotow. W dołączonym do niego tajnym protokole, dzielącym strefy wpływów w Europie Wschodniej i Środkowej, Sowieci zagwarantowali sobie możliwość przesunięcia granicy kosztem nie tylko Polski, ale też Litwy, Łotwy, Estonii, Rumunii i Finlandii.

Po rozbiorze Rzeczpospolitej, dokonanej wspólnie z Niemcami, Kreml przystąpił do uzależniana republik nadbałtyckich. Litwie, Łotwie i Estonii narzucono (pod groźbą użycia siły) "traktaty o wzajemnej pomocy", które stanowiły preludium do pełnej aneksji. W następnej kolejności Stalin skierował swoją uwagę na Finlandię.

Fińskie przygotowania do obrony i "Linia Mannerheima"

Finowie dobrze wiedzieli, że zagraża im sowiecka ekspansja. Zawczasu podjęto przygotowania do obrony, choć ograniczony budżet państwa nie pozwalał na wdrożenie bardziej zaawansowanych programów zbrojeniowych.

Przede wszystkim w rejonie Przesmyku Karelskiego, uznanym za najbardziej newralgiczny pod względem strategicznym, przystąpiono do rozbudowy około 130-kilometrowego systemu fortyfikacyjnego - "Linii Mannerheima", nazwanej tak od nazwiska naczelnego wodza armii fińskiej marszałka Carla Gustafa Emila Mannerheima.

Pas umocnień blokował drogę Armii Czerwonej, nacierającej od strony Leningradu, a w kierunku fińskiej stolicy - Helsinek.

______________________________

Przeczytaj również na łamach portalu WielkaHistoria.plo najlepszym fińskim pilocie myśliwskim II wojny światowej. W 4 minuty zestrzelił 6 sowieckich bombowców.

Najlepszy snajper w historii, Fin Simo Häyhä otrzymuje w nagrodę nowy karabindomena publiczna

Sowieckie ultimatum dla Finlandii

11 października 1939 roku na fińskiej delegacji wymuszono spotkanie z przedstawicielami sowieckiego reżimu. Rozmowy dyplomatyczne kilkukrotnie przerwano. Wreszcie Finowie zerwali je 13 listopada 1939 roku, po tym jak Kreml zażądał przesunięcia na północ granicy w rejonie Leningradu, przebiegającej zaledwie około 20 kilometrów od miasta.

Sowieckie władze żądały też trzydziestoletniej dzierżawy portu Hanko na skraju Zatoki Fińskiej. W zamian zaoferowały tylko kilkaset hektarów zupełnie bezwartościowego lasu za kołem podbiegunowym. Stalin nakazał wówczas inwazję. Odpowiedź odmowna sprawiła, że Stalin podjął decyzję o inwazji.

Bezczelna prowokacja i wybuch wojny zimowej

Pretekst do agresji dała Sowietom bezczelna prowokacja z 26 listopada 1939 roku. Fińska artyleria rzekomo ostrzelała w tym dniu sowiecki posterunek graniczny koło wsi Mainila na Przesmyku Karelskim. W incydencie miało zginąć 4 czerwonoarmistów a kilku innych odnieść rany. Bolszewicka propaganda ogłosiła natychmiast, że "fińska klika wojskowa rozpętała konflikt z ZSRR".

Cztery dni później czerwone lotnictwo zbombardowało Helsinki i 15 innych, bezbronnych fińskich miast. Okręty Floty Bałtyckiej ostrzelały południowe wybrzeże kraju zaś sowieckie armie lądowe przekroczyły w kilku miejscach południową i wschodnią granicę Finlandii.

Fińska delegacja, która w październiku 1939 roku udała się na rozmowy do Moskwydomena publiczna

Z propagandowego punktu widzenia miał to być, podobnie jak wcześniej w Polsce, wzorcowy, "wyzwoleńczy" pochód Armii Czerwonej, realizowany pod hasłami takimi, jak chociażby: "Idziemy do Finlandii nie jako najeźdźcy, lecz jako przyjaciele i wyzwoliciele fińskiego narodu od ucisku obszarników i kapitalistów".

"Rząd Ludowej Republiki Finlandii"

Już 1 grudnia ogłoszono w Moskwie powstanie "rządu Ludowej Republiki Finlandii", kierowanego przez fińskiego komunistę i działacza Kominternu Otto Kuusinena.

Stalin oczywiście niezwłocznie uznał ten wykreowany przez samego siebie twór i oficjalnie nawiązał z nim "stosunki dyplomatyczne".

Kuusinen nigdy jednak nie rozgościł się w Helsinkach, a jego rząd miał historię równie krótką i kompromitującą, co podobny "gabinet" utworzony w 1919 roku, by legitymizować spodziewany podbój Polski.