Wykopali najstarszy okaz Homo erectus. Ma blisko 2 mln lat!

Kiedy naukowcy znaleźli w 1981 roku w Etiopii skamieniałą kość szczęki, zdawali sobie sprawę, że ich odkrycie może być ważne. Szczególnie że dokonali go w Garba IV, kompleksie prehistorycznych stanowisk archeologicznych, gdzie nie brakowało setek narzędzi olduwajskich, prostych odłupków kamiennych czy innych narzędzi do cięcia i siekania. Dostępne wtedy metody badawcze nie były jednak jeszcze tak zaawansowane jak obecnie i dopiero ponowne analizy pokazały, że skamieniałość z pewnością należała do młodego Homo erectus.

Naukowcy wykorzystali zaawansowane techniki obrazowania do analizy niewyrzniętego zęba wewnątrz kości szczęki i potwierdzili, że należały one do Homo erectus. Co więcej, ustalili, że mamy do czynienia z jednym z najstarszych i najbardziej kompletnych okazów tego gatunku, jakie kiedykolwiek odkryto. Za pomocą różnych metod datowali samo miejsce i doszli do wniosku, że ma ono około dwóch milionów lat. Oznacza to, że Homo erectus rozprzestrzenił się już wtedy poza swoje pierwotne siedliska w Afryce Wschodniej i przystosował się do zimniejszego i rzadszego powietrza w górach.

Ale to nie wszystko, bo na pobliskim stanowisku, które datowane jest na ok. 1,95 mln lat, naukowcy znaleźli także dowody na obecność narzędzi aszelskich, w tym toporów i tasaków, które są bardziej złożone i wyrafinowane niż narzędzia olduwajskie. Uważa się je za cechę charakterystyczną ewolucji człowieka, a ich wyprodukowanie wymaga więcej planowania i umiejętności.

Badanie sugeruje, że Homo erectus mógł "przestawiać" się między różnymi technologiami wytwarzania narzędzi w zależności od dostępności surowców i potrzeb sytuacji. Pokazuje także, że był gatunkiem wszechstronnym, o wysokich zdolnościach przystosowawczych, zdolnym do kolonizacji nowych terytoriów i stawiania czoła nowym wyzwaniom.

Wyniki badania, kierowanego przez Margheritę Mussi z Uniwersytetu La Sapienza w Rzymie, opublikowano w czasopiśmie Science Advances, gdzie możemy przeczytać: