Opracowano nowatorską technikę wykrywania pierścieni Dysona
Od dawna ludzkość fascynuje się wizją megastruktur otaczających gwiazdy. Sfery i pierścienie Dysona z tego względu coraz częściej pojawiają się w naukowych rozważaniach. Czym są te konstrukcje, jak działają i na czym polega nowa metoda ich wykrywania? Oto co wiemy na ten temat.
Pierwszy pomysł budowy megastruktur wokół gwiazd zaproponował w 1960 roku fizyk Freeman Dyson. Sfera Dysona to hipotetyczna konstrukcja otaczająca gwiazdę, która umożliwiałaby przechwytywanie niemal całej energii emitowanej przez gwiazdę. Problem w tym, że jej budowa wymagałaby ilości materiału przewyższającej zasoby całego Układu Słonecznego. Dlatego bardziej realnym rozwiązaniem wydaje się budowa pierścieni Dysona np. składającego się z serii satelitów orbitujących wokół gwiazdy.
W przeciwieństwie do sfery pierścień wymaga znacznie mniej zasobów, a mimo to pozwala pozyskiwać ogromne ilości energii, które zgodnie ze skalą Kardaszewa należą do jednych z najbardziej podstawowych potrzeb zaawansowanych cywilizacji.
Nowa metoda wykrywania pierścieni Dysona wokół pulsarów
Najnowsze badania prowadzone przez Ogetaya Kayali z Michigan Technological University i opublikowane w Monthly Notices of the Royal Astronomical Society wskazują na możliwość wykrywania pierścieni Dysona wokół pulsarów. Pulsary to gwiazdy neutronowe emitujące wiązki promieniowania, które mogłyby być wykorzystane do pozyskiwania energii w ilościach znacznie przewyższających zdolności pierścieni wokół zwykłych gwiazd. Takie pierścienie mogłyby generować energię rzędu nawet 10 biliardów terawatogodzin.
Ciekawostką jest sposób, w jaki naukowcy planują wykrywać te konstrukcje. Analizując krzywe światła pulsarów, chcą oni poszukiwać nieregularności powstających, gdy promień pulsara trafia w pierścień Dysona. Efektem mogłyby być wielokrotne obrazy punktu emisji pulsara pojawiające się jednocześnie, co stanowiłoby charakterystyczny sygnał świadczący o istnieniu takiej struktury.
Naukowe odkrycie czy fantastyczna wizja?
Choć idea pierścieni Dysona wydaje się futurystyczna, badania nad ich wykrywaniem to przykład, jak współczesna nauka czerpie inspiracje z science fiction. Publikacja zespołu Kayali pokazuje, że takie rozważania są traktowane poważnie i mogą dostarczyć nowych dowodów na istnienie zaawansowanych cywilizacji.