Jeu de paume - przodek tenisa
Jeu de paume jest pochodzącą z Francji dyscypliną, od której wywodzi się dzisiejszy tenis ziemny. Ten sport znalazł się nawet na igrzyskach w Londynie w 1908 roku, a zwyciężył wówczas Amerykanin Jay Gould II
Mająca kilkusetletni historię francuska gra o nazwie jeu de paume polegała na przerzucaniu piłki przez siatkę za pomocą rakietki. Znane były jej dwie odmiany: długa (longue paume) i krótka (courte paume). Ponad sto lat temu na olimpiadzie rozegrano zawody tylko w wersji krótkiej.
W turnieju halowym podczas IO w 1908 roku startowało 11 zawodników (tylko mężczyźni) ze Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Siatka na korcie zawieszona była na wysokości 0,915 m, zaś piłka odbita od ścian hali pozostawała nadal w grze. Złoty medal zdobył 20-letni wówczas Gould II, a nim uplasowali się tenisiści gospodarzy Eustace Miles i Neville Bulwer-Lytton.
Gould II później był mistrzem świata (1914-1916), a także aż 18 razy wywalczył amatorskie mistrzostwo Ameryki, w latach 1906-1925. Tytułów zapewne miałby więcej, ale zawody nie odbywały się w okresie I wojny światowej.
Na londyńskich igrzyskach zabrakło reprezentantów Francji, choć jeu de paume została spopularyzowana na dworze francuskim, a dosłownie oznaczała "grę dłonią". Za złoty okres tego sportu uważa się okres średniowiecza od XIV do XVI wieku. Coraz mocniejsze i szybsze uderzenia dłońmi, a także niebezpieczeństwo odniesienia kontuzji sprawiły, że zaczęto używać skórzanych rękawic, a następnie drewnianych pacek-rakietek.
Co ciekawe, na igrzyskach w Londynie, ale w 2012 roku, po brąz w kolarstwie górskim sięgnęła Amerykanka Georgia Gould, praprawnuczka... Goulda II. Siódme miejsce w tym wyścigu zajęła Aleksandra Dawidowicz.
Wiele wspólnego z jeu de paume ma baskijska pelota, która była dyscypliną pokazową podczas olimpiady w Barcelonie w 1992 roku. Hiszpanie promowali wówczas też m.in. hokej na wrotkach.
Francuzi natomiast nie zapominają o jeu de paume. Sala do gry w ten sport znajdowała się w Wersalu, o czym świadczą przekazy historyczne i obrazy przedstawiające sceny sprzed lat.
